Të drejtosh “kokulur” në modë

Rezarta Skifteri, Drejtuese e Ateliesë së Modës “R&R”

Rezarta, një figurë tashmë publike për një pjesë të madhe të publikut shqiptar, imazh i cili ndodhet (thuajse) pas çdo veshjeje të një spektakli të njohur por edhe për publikun e thjeshtë, konsiderohet si drejtuesja e një atelieje të njohur, por që punon e qetë dhe “kokulur”. Femër në karrierë, menaxhere e një atelieje dhe njëkohësisht punon çdo ditë me dizenjot e saj. Por, Rezarta është edhe nënë e përkushtuar, bilanc të cilin mundohet ta ketë nën kontroll.

Kur shikojmë atelienë e Rezartës, përshëndetjet e stafit të së cilës janë të ngrohta, bien në sy ngjyrat në zyrat e saj dhe komunikimi me stafin.

Rezartës i pëlqen ta quajë sipërmarrjen e saj thjesht atelie. Me stafin pohon se janë si një zinxhir, çdo hallkë e së cilës është e rëndësishme, pa secilën prej tyre, nuk ka produkt.

“Unë nuk mendoj që unë jam e parë dhe të gjithë janë poshtë meje. Kurrë nuk ka funksionuar kjo skemë në punën time. Mundohem të jem e thjeshtë dhe të jem ‘njësh’ me pjesën tjetër të stafit. Secili nga ne, ka pjesën e vet të realizimit. Unë bëj dizenjon fillimisht, por ajo s’merr jetë pa pjesët e tjera të realizimit deri te punimi përfundimtar”,- tregon Rezarta.

Kur e pyet se si është të jesh femër në një drejtim të caktuar, biznes të cilin e ka themeluar vetë nga zero, ajo thotë se më shumë se biznes, është profesion që bazohet në aftësi të lindura.

“Ndonjëherë kur njerëzit janë të lirë, jo të frustruar nga prindërit apo të orientuar në fusha ku ata ndihen mirë, personi e gjen vërtet fushën e vet, një profesion që e bën me pasion. Unë kam punuar shumë, për shumë vite i jam përkushtuar këtij profesioni për të qenë këtu që jam. Kur puna bëhet me shumë dashuri, arrihen rezultatet e kërkuara”,- tregon Rezarta, biznesi i së cilës ndër vite ka pasur rritje në volum kërkesash, klientësh dhe spektaklesh.

Por, edhe në këtë fushë ka një anë të errët të medaljes.

“Në Shqipëri është më e vështirë se jashtë, ku stilistët, dizajnerët arrijnë të bëhen sipërmarrës të mëdhenj, me staf të madh etj. Në vendin tonë, nuk kemi një treg aq të madh ku dizenjot e tua të materializohen për një treg më të gjerë. Ne punojmë për spektaklet televizive kryesisht, pasarelat dhe pjesa e njerëzve të thjeshtë që porosisin për evente familjare të ndryshme”, – tregon Rezarta, duke shtuar se profesione të tilla në vendin tonë kanë nevojë për një shtysë më tepër, për mbështetje e nxitje. Madje për konkurrencën, ajo pohon se pikërisht ekzistenca e këtij tregu kaq të vogël bën që konkurrenca të ndihet, sidomos te të rinjtë që duan të hapin biznes në këtë fushë.

Rezarta tregon se në një treg botëror do të kishte mundësi për të pasur sukses më të madh, megjithatë pohon se edhe investimi i bërë gjithë këto vite në Shqipëri është një element (bashkë me familjen) që e mban këtu.

Kur e pyet se si është të jesh njëkohësisht nënë në familje dhe drejtuese në biznes, ajo tregon se nuk lejon që “të më rrëshqasë nga duart, asnjë ditë; si në punë, si në familje”.
“Orët e punës që më kapin më tepër në atelie dhe orë më pak përkushtimi për familjen, më mbeten peng. Edhe pse ndonjëherë për hir të fluksit të punës”,- thotë ajo.

Megjithatë, nuk është e thjeshtë të jesh në drejtim, pasi të qenët femër të jep angazhime më të mëdha, por sipas saj, nuk ka hasur diskriminim. “Nuk e kam hasur dhe nuk e kam ushqyer. Gjatë gjithë jetës dhe punës sime, jam munduar të jem e fortë dhe me punë të tregoj gjithçka”, – thotë Rezarta/monitor/

mars 2016