Nobelistët: 1901-2015, Nobelisti IV në 1906, Giosue Carducci

Giosue Carducci 1835- 1907- NOBEL 1906/

GiosueAlexandër Joseph Carducci (Valdicastello di Pietrasanta, 27 korrik, 1835 – Bolojë, 16 shkurt 1907) ishte një poet dhe shkrimtar italian.Ky ishte italian i parë që fitoi Çmimin Nobel në letërsi në vitin 1906.

MOTIVACIONI:

«Jo vetëm në njohjen dhe mësimet e tij të thella e hulumtim kritik, por mbi të gjitha  një haraç i energjisë krijuese, pastërtinë e stilit dhe të forces  lirike që karakterizojnë kryeveprën e tij poetike». 

VAJTIM ANTIK

Pema që i zgjasje

Dorën fëminore,

Shega gjelbërore

Plot me lule flakë,

 

Në kopështin e shkretë

Bleron gjithçka tani,

Qershori e ringjall

Me drit’ e ngrohtësi.    

 

Ti lule e pemës sime

E tharë e fshikulluar

Pa dobi tani në jetë,

Je  lule  e vetmuar,

 

Je në dhé të  ftohtë,

Je në dhé të të zi;

As dielli s’të gëzon

As un’s’të zgjoj tani.

 KAU

 Të dua, o ka i devotshëm; një ndjenjë të butë

force dhe paqeje, më derdh në zemër, ti

që solemn  si  një monument,

Sheh fushat e lira dhe pjellore, pa kufi.

Edhe nën zgjedh duke u përkulur i kënaqur

I gatshëm, ti mbështet punën e rëndë të njeriut:

Ai të nxit e të shpon dhe ti i përgjigjesh

Me rrotullimin e ngadaltë të durueshëm të syut.

 Nga flegra e gjërë e zezë, e lagësht

Del avulli yt dhe si një himn i gëzuar

Pëllitja jote humbet në qiellin e pastër;

 

Dhe në ëmbëlsinë e rëndë të syrit, të rreptë,  

Pasqyrohet gjërë dhe e qetë heshtja

Hyjnore e fushës së blertë.

 

Përktheu: Faslli Haliti