Arian Çani padiskutim ka një nga emisionet me audincë në top listë. Audiencë që në momente të caktuara, kur Top Channel apo të tjera media vijnë me programme dhe shoç fillojnë dhe ja ulin. Por me një punë të pandalshme, diku me abuzime, me përplasje, me debate Arian Çani ka ndërtuar emisionine fundjavës që së fundi nga clodhës dhe argëtues është kthyer në tribunë imoraliteti dhe perversiteti.

Ndoshta Çani nuk e pranon më këtë, ndoshta kërkon të jetë në maksimum të audiencës, duke i treguar shoqërisë nivelin dhe realitetet e saj. Mënyra e zgjedhur së fundi pa etikë dhe pa dorashka nuk është për audiencë, por për një bythë audiencë.

Prej dy javësh në orarin më të ndjekur të emisionit Zonë e Lirë të Arian Çanit, shfaqen imoralitete që shkojnë deri në perversitet. Janë realitete të shoqërisë, por që nuk duhet të jenë në prime time dhe sistematike. Kjo duhet shmangur sa më parë, për femijët dhe familjen, kjo për shoqërinë e cila mund ti ketë brenda këto realitete por i ka të limituara dhe fatmirësisht po përdor një guackë mbrojtjeje.

Kërkohet audiencë me dy fytyra që janë bërë përsonazhe, njëra nga bytha jo si vagon, që i pëlqen Çanit, por si thes me m.., e tjetra e rikonstruktuar me silikon që famën e mori se ja lypi një deputet i PD-së. Në fakt me atë parlament që kemi të tilla shije do ketë, nuk është çudi. Më tej vjen një tjetër personazh. E shëmtuar nga silikoni, në pamje dukej si ajo balta kur përzihet për tu kthyer në poçe më pas. Ndoshta vetja i duket bukuri e madhe, ose ndoshta kërkon të korrigjohet por nuk mundet. Për famë dhe audiencë çfarë nuk po bëjnë.

Pas saj shpërthen perversiteti si segment shoqërisë. Shpërthejnë dhe kërkojnë të drejta, ata që janë duke i ndjekur në ekran dhe shikojnë atë perversitet më neveri dhe e përbuzin e kundërshtojnë, këta i quajnë  Homofobë. Kurse këta
njerëz që mendja ju është bërë bythë, nuk kanë asgjw tjetër thjesht kanw një bythë më shumë. Dhe këtë e demonstrojnë publikisht. Demonstrim fyes. Ata kanë punën  dhe jetën e tyre, por këtë nuk mund ta bëjnë duke e demonstruar përpara shqiptarëve sa herë ju teket. Po njerzit e tjerë të dalin dhe të nxjerin organet jashtë për të demonstruar normalitetin
apo madhesinë e tyre, thjesht se janë të tillë.

Në orarin kryesor të audiencës, ka vetëm perversitet, por në fund ngelet thjesht një bythë audiencë. Dje ndoshta Çani ka rregjistruar minimumin e audiencës në familjet shqiptare. Kjo për shkak të asaj çfarë kishte ndërtuar me dorën e tij.

Ajo që sillte përballë ishe më shumë se banale, por reale dhe ekzistente. Çani midis një vajze normale dhe me zë të bukur së fundi ka zgjedhur të promovojë edhe ato pa zë, por me rikonstruksion kapital silikoni. Midis kulturës, analizës por edhe moralit dje, ka zgjedhur së fundi të jetë zëri dhe ekrani i imoralitetit dhe perversitetit, ku individë, që në vend të mendjes duket të kenë bythë janë show i tij i rradhës.

Ka një histori që Çani duhet tja tregojë atyre me ose pa bythë, që mer në studio dhe i shet në publik si mall modern. Një histori me një prift që ishte homoseksual dhe shkoi në derën e parajsës. Kërkoi Shen Pjetrin dhe kërkoi të hynte në Parajsë për besimin dhe shërbimet ndaj Zotit.

Shën Pjetri pasi e dëgjoi i tha: – Hajde por të dënoj të dhjesësh 10 herë në ditë. Më pas i mërzitur prifti takoi një tjetër shënjtor, të gjithë me rradhë thjesht i shtonin dënimin. Në fund kërkoi të takonte Zotin për këtë padrejtësi që po i bëhej në parajsë.

-Zoti im unë të kam shërbyer gjithë jetën me devotshmëri, pse më behet kjo padrejtësi, të lutëm ma zgjidh?,-tha Prifti.

-Dënohesh të dhjesësh 100 herë në ditë- i tha Zoti.

-Po pse Zoti im, unë kam bërë kaq e kaq shërbesa, pagëzime, kurora….., -këmbënguli prifti.

-Që ta mësosh pse ta kam bërë bythën – ju përgjigj Zoti.

Kjo barcaletë që e kam të dëgjuar nga arkiva e Filip Çakulit vlen shumë për rastin e të ftuarve së fundi tek kolegu Çani.

Ndoshta audienca të detyron për gjithcka, por nga një super audiencë të kthehet edhe në një bythë audiencë, me të tilla shfaqe si dy javët e fundit, ku besoj as djali i Çani nuk është lejuar të ndjekë babain e tij në emisionin i cili statron në orën 21.00, me sharabajga silikoni dhe nuk ndalet deri në mesnatë me perversitete që në vend të trurit kanë bythë.

Ndrimi i kanalit është zgjidhja më e thjeshtë. Një media kombëtarë private nuk mund të jetë kurrë peng i bythëve, silikonit dhe perversitetit, sa më shumë ti zgjasë kjo “pengmarje” aq më bythë do i shkojë edhe audienca. Të shpresojmë tek minimalisht ndryshimi i orareve kur ftohen këta njerëz, se që të mbyllesh dyert për këto fenomene, kjo nuk ndodh në median shqiptare, kaq moderne dhe kaq perverse.