Cilat ishin objektet dhe veprat me të cilat Bashkimi Sovjetik do t’i mburrej Perëndimit     

Bashkimi Sovjetik mendoi se mënyra më e mirë për t’iu mburrur Perëndimit ishte të ndërtonte versionin më të fundit të çdo objekti. Disa prej objekteve të planifikuara ishin më të larta se Statuja e Lirisë dhe Empire State Building. Shtatë objektet e mëposhtme janë vetëm disa nga shembujt më të zakonshëm. Revista “Neotorama” ka përzgjedhur vetëm disa nga projektet më të çmendura, edhe pse pjesa më e madhe nuk janë realizuar, pasi kërkonte burime shumë më të mëdha nga sa mund të siguronte sistemi komunist. Një ndër projektet më të “çmendura” ishte ai për ta kthyer drejtimin e lumit Angara prapësht, në mënyrë që ta furnizonte gjithë Kazakistanin me ujë. Sigurisht që ky plan i çmendur dështoi, pasi është e pamundur ta kthesh rrjedhën e një prej lumenjve më të mëdhenj në botë prapësht.

Magnitogorsk 

Në qytetin Magnitogorsk, peshkatarët zënë peshk për ta shitur dhe jo për ta ngrënë. Kjo për shkak se është i ndotur.

Emri i Stalinit ishte “burri i hekurt”, dhe ai e dinte se donte diçka më shumë se gjithçka tjetër në botë: hekurin. Pranë malit të pasur me hekur, Magnitka u ndërtuar një qytet me 450 mijë banorë. Stalini i kurseu shpenzimet e ndërtimit pasi ato u bënë nga të dënuar politikë. 30 mijë njerëzi gjetën vdekjen gjatë ndërtimit.

Deti Baltik me Kanalin e Bardhë

Këtë radhë Stalini donte të lidhte detin Baltik me portin kryesor të Leningradit dhe me portin e detit të Bardhë në Archangelsk. Ideja ishte që flota sovjetike të lëvizte me lehtësi.

Kështu Stalini dërgoi më shumë të burgosur politikë në kanal dhe pas shumë viteve të vështira, përfundoi në 1933. Sëmundjet, ushqimi i varfër bëri që 250 mijë skllevër të gjenin vdekjen, por në biografinë e tyre shkruhet “heronj”. Projekti doli i cekët dhe drejtuesit e tyre u pushkatuan.

Motoskafi nënujor më i madh në botë

Motoskafi më i madh në botë nuk ishte fare motoskaf. Në fakt, ai ishte një nga seria e makinave të quajtura “efekti tokë”, i ndërtuar nga sovjetikët në vitet ’60. Ata kishin një monopol të kësaj teknologjie, e cila s’ishte të bënte fare me parimet e fizikë, pasi një jastëk i dendur me ajër në tokë është më i lehtë se një automjet me ajër me dendësi të rrallë. Mjete të tilla harxhojnë më shumë karburant se aeroplanët, helikopterët apo makinat.

 

Projekt avant-gard për Parlamentin

 

I skicuar nga Vladimir Tatlin (1885 – 1953) në vitin 1920, ky monument ishte një strukturë gjigande spirale qëllimi i së cilës ishte të strehonte qeverinë e re sovjetike. Më e gjatë se kulla Eifel, kjo strukturë me forma do të ndahej në tre zona më të vogla, të cilat do të rrotulloheshin me shpejtësi të ndryshme, më shpejt apo më ngadalë në varësi të rëndësisë. Për fat të keq, kjo ndërtesë kërkonte më shumë hekur nga sa prodhonin në vit sovjetikët.

Bomba e hidrogjenit më e madhe në botë

E vërteta është gjithnjë më e çuditshme se romanet, prandaj nuk është çudi që komedia absurde e doktor Strangelove është fakt. E vërteta është se Nikita Khrushchev dhe kompania bën planet për ndërtimin e një mjetë “të mallkuar”. Plani ishte që një anije e madhe të ngarkohej me qindra bomba hidrogjeni. Nëse gjurmuesit tregonin që atmosfera ishte e rrezatuar, atëherë donte të thonte se Bashkimi Sovjetik po sulmohej, dhe bombat do të detononin.

Një pallat për njerëzit

Në vitin 1931, Stalini urdhëroi që katedralja më e madhe në botë, mbi 100 metra e lartë, produkti i 44 viteve punë nga fshatarët rusë, të shpërthehej dhe në vend të saj të ndërtohej “Pallati i sovjetikëve”, për të festuar Partinë Komuniste. Në majë të saj do të ishte një statujë e gdhendur e Leninit, më e lartë se statuja e Lirisë. Kjo skemë e çmendur kurrë nuk u realizua përveç fazës së parë, pasi burimet e nevojshme shkuan për Luftën e Dytë Botërore.

Akullthyesi më i madh në botë, Jamali

Ky njëkohësisht është dhe akullthyesi bërthamor i vetëm në botë! Përballë copës më të madhe të akullit, oqeanit Artaktik, sovjetikët nuk kishin ndër mend ta linin natyrën t’i dilte para rrugës së tyre. Prandaj menduan një zgjidhje të thjeshtë: akullthyesin më të madh në botë. Këto akullthyes bërthamorë nuk kishin një, por dy reaktorë bërthamorë, secila me 75 mijë kuaj fuqi. Jamali udhëtoi fillimisht në vitin 1993 dhe lëvizte 23 mijë ton uji.