Martesat e të njëjtit seks, 7 arsye kundër
Nga Pastor Akil Pano
Fjalët që dëgjova nga roja private i një institucioni më çuan thellë në mendime. Në fakt, e gjithë qenia ime u trondit, ndërsa ky burrë ende pa vajtur tek te gjashtëdhjetat, më ndali duke më kapur lehtë prej mëngës së xhaketës dhe si i zënë në faj për veprimin që po bënte, por që në të njëjtën kohë dukej se një nevojë e madhe e shtynte të bënte një veprim të tillë më tha: “Pastor! Të kërkoj ndjesë njëmijë herë, por të lutem, ti mund të bësh diçka. Ju s’mund të rrini pa bërë asgjë. Ju duhet të flisni, të thërrisni me të madhe për këtë gjëmë që do të zërë vendin. Gjëra të tilla s’na i kanë dëgjuar veshët e as nuk i kemi menduar ndonjëherë. Këto janë gjëra që as armikut nuk ia urojmë”.
E më tej ai vazhdoi me:
– “Pu,pu,pu”, duke mbuluar fytyrën me duart e tij, vazhdonte të përsëriste me zë të pafuqishëm e një vështrim që tregonte habi të madhe, mosmiratim, e një ndjenje turpi të përzier në faj.
– “Ç’ke” i thashë, megjithëse pak a shumë e dija se për çfarë bëhej fjalë, por s’e kisha menduar ndonjëherë që ky njeri mund ta kishte përjetuar kaq thellë dramën e atij lajmi.
-”Eh, pastor… Tani më duket se me të vërtetë na mori lumi. Deri tani ia kemi dalë, jemi mësuar t’i durojmë të gjitha. Jetojmë me pak. Madje shumë pak, por jemi mësuar t’ia dalim. Jemi racë e fortë ne shqiptarët.
Durojmë dhe kur evlatin s’e kemi pranë. Emigrimi s’është i lehtë. Do jepja çdo gjë t’i kisha djemtë këtu…”
– Sytë iu mbushën dhe ndali. Dukej që shpirti i qe mbushur plot. Ishte gati të shpërthente në ngashërim përpara meje, por vetëm dinjiteti i burrit i skalitur në personalitetin e tij nuk e lejoi që kjo të ndodhte. Sekondat pa fjalë duket sikur i dhanë më shumë forcë për të vazhduar më tej dhe për të rrëfyer brengën që mbante përbrenda.
-”Shqiptari është mësuar të durojë çdo padrejtësi që i bëhet. Eshtë mësuar të eci në ngushticë e në skamje. Eshtë mësuar t’ia dalë në kohë të mirë e të keqe, por… martesa burrë-burrë? Bah, kjo mos ndodhtë armikut e jo një Shqiptari.
Bëri dy a tri hapa më tutje e u kthye sërish nga unë për të folur dhe një herë më të njëjtën dhembje që dukej sikur shqyente dhunshëm shpirtin e tij. Në fakt, kjo ishte pyetja që do të qëndronte me mua për një kohë të gjatë.
-”Pastor, a mendon se kryeministri do ta kalojë këtë ligj në Parlament?”
Argumenti i parë
Ky ligj do të sillte probleme jo të vogla në lidhje me identitetin në realitetin shqiptar. Politikanë të ndryshëm, analistë dhe njerëz të nderuar të medias kanë konstatuar, në kohë të ndryshme, që vendi ynë ka kaluar përmes krizave të mëdha. Dikush mund të thotë që sot vendi ndodhet në një krizë aspak të vogël. Nga vëzhgimi im kam arritur në përfundimin, që vendi ynë përpara se të jetë në një krizë politike, përpara se të jetë në një krizë ekonomike, përpara se të jetë në një krizë korrupsioni, është në krizë të identitetit. Përgjatë historisë së shkurtër të shtetformimit shqiptar ne mund ta shikojmë këtë argument të jetë i vërtetë. Çfarë po ndodh me identitetin e individit dhe familjes? A gëzon individi dhe familja në vendin tonë një identitet më të konsoliduar sesa kombi ynë? Nuk ka tmerr më të madh për dikë sesa të mos njohë identitetin e tij, pra të mos dijë se kush është? Homoseksuali është shtegtari i planetit që ka humbur rrugën, pasi më parë ka humbur identitetin e tij. Etiketa që mund t’i shkonte më shumë një personi me këto devijanca është ajo që mban të shkruar pyetjen: “Kush jam unë?” “A jam një burrë apo një grua?”. Por dhe në përpjekjen më të madhe të njeriut për të njohur veten, ai është përballur me anën më të errët të tij.
Argumenti i dytë, implikimi tek familja dhe fëmijët
Cila është gjendja e familjes në vendin tonë? Çdo vit në Shqipëri regjistrohen 4,000- 6,400 divorce. Mendoni se sa do të jetë numri i fëmijëve që do të rriten vetëm nga njëri prej prindërve si pasojë e këtij numri divorcesh? Kjo është e keqja më e vogël, sepse në fund të ditës këta fëmijë do të kenë të paktën njërin nga prindërit që do t’i mbulojë me batanije dhe do t’i dhurojë puthjen e natën e mirës. Tani në këtë tablo të dhimbshme mendoni të fusni dhe diçka krejtësisht ndryshe në realitetin e familjes shqiptare.
Implikimet tek fëmijët në një botë ku familja po kalbet çdo ditë, janë shumë të thella. Në një nga artikujt e fundit të të përjavshmes amerikane “STANDARD” përshkruhet sesi sanksionimi ligjor i bashkimit të personave të së njëjtit seks ka shkatërruar institucionin e martesës në vendet skandinave, ku gjysma e fëmijëve të sotëm lindin jashtë martese. Që nga kjo pikë e tuje, gjykatat nuk do të jenë në gjendje më të favorizojnë familjen tradicionale, e cila përshin një burrë dhe një grua në krahasim me një çift homoseksual përsa i përket adoptimit të fëmijëve. Fëmijët jetimë do të vendosen në shtëpi me prindër, që prezantojnë të njëjtin seks mbi parime të njëjta, siç do të adoptohej nga një mami dhe një babi. Në perspektivën e fëmijëve jetimë nuk do të këtë të drejtë për të zgjedhur, pasi ligji i njeh këtë të drejtë njëlloj çifteve të së njëjtit seks. Në vend që të sigurohet një nënë dhe një baba, martesat e ardhshme të homoseksualëve do të prodhojnë miliona fëmijë pa baba dhe miliona fëmijë pa nëna. Sociologët e sotëm në mënyrë të vazhdueshme kanë këmbëngulur në paralajmërimin e kësaj çarje të madhe të familjes. Nëse kjo do të ndodhë theksojnë ata, atëherë pothuajse çdo fëmijë do të ketë disa nëna dhe disa baballarë, dhe ndoshta gjashtë deri tetë gjyshër ose gjyshe dhe dyzina me gjysme-vëllezër dhe gjysme-motra. Do të jetë një botë ku djem dhe vajza të vogla do të tërhiqen dhunshëm nga kolona e familjes, për t’u postuar prej modeleve të ndryshueshme të mënyrës së jetesës, ku shumë prej tyre do të rriten në familje adoptuese ose streha e tyre do të behet rruga (siç miliona fëmijë po bëjnë tashmë në vende të tjera nëpër botë.)
Argumenti i tretë, prirja drejt Poligamisë dhe alternativave të tjera
Legalizimi i martesave brenda së njëjtës gjini do të udhëheqë në mënyrë të padiskutueshme në poligami dhe në alternativa të tjera të bashkimi të burrave dhe grave. Pse do të na çonin martesat homoseksuale në poligami? Sepse nuk ka asnjë ndalesë tjetër nëse sakramenti i martesës do të shkelet. Historikisht, përcaktimi i martesës është prehur në themelin e traditës, në përparësinë ligjore, në teologji dhe në mbështetjen e pakapërcyeshme të njerëzve. Çfarë do të thonim atëherë për martesat në grup, ose për martesat mes kushërinjve, ose për martesat mes të rriturve dhe fëmijëve? Po për martesën mes njeriut dhe një kafshe? A ka diçka që mund të ndalojë të ashtuquajturat “Të Drejta Të Njeriut?”
Argumenti i katërt, implikimi në Institucionet Arsimore
Me legalizimin e martesave homoseksuale në të gjitha shkollat publike në vend do të standardizohet mësimi se martesat homoseksuale janë ekuivalenti modern i martesës tradicionale mes një burri dhe një gruaje. Në kurrikulën shkollore do të kërkohet që tekstet të përmbajnë materiale, ku do të përshkruhen qartë që marrëdhëniet homoseksuale janë normale. Gjithashtu, në këto tekste do të ketë histori të shkruara për fëmijët e shkollës fillore t’i jepet e njëjta hapësirë familjeve homoseksuale.
Argumenti i pestë, shpërndarja në formën e virusit
Me legalizimin e martesave brenda së njëjtës gjini, martesat mes homoseksualëve do të shpërndahen në vend, në të njëjtën mënyrë siç dhe ka ndodhur kudo në botë. Në të njëjtën mënyrë siç ndodhi me pornografinë, pasi Komisioni Nikson deklaroi se këto materiale të pahijshme janë të dobishme për njeriun. Rreth 11 vende anglishtfolëse liberalizuan ligjet e tyre ndaj pornografisë. Eshtë e vërtetë dhe vetë Amerikanët e pranojnë që kjo influencë negative ka dalë nga Amerika.
Argumenti i gjashtë, implikimi tek Shëndeti
Një grup i konsiderueshëm mjekësh kanadezë dhe Paul Cameron, themeluesi i Institutit të Kërkimit mbi Familjen në SHBA, debatojnë, që ndërsa njerëzit mund ta kenë lirinë e zgjedhjes për të pasur marrëdhënie brenda të njëjtit seks, këto marrëdhënie nuk duhet të legalizohen për shkak të pasojave shëndetësore që kanë burrat, të cilët kanë seks me burrat dhe gratë që kanë seks me gratë. “Gratë e Preokupuara për Amerikën” një organizatë konservative që promovon vlerat e jetës dhe familjes, argumenton që shteti nuk duhet të ligjërojë sjelljet që janë të pashëndetshme, përhapin sëmundje dhe që mund të kenë pasoja vdekjen. Ato që mund të themi mbi argumentin shëndetësor janë shumë, por në këtë rast do të përmend vetëm sëmundjen e shekullit dhe përhapjen e saj në komunitetin e homoseksualeve. Rastet e para të HIV/AIDS në SHBA u zbulua në vitin 1981, në Kaliforni dhe Nju Jork. Vetëm dy vjet më vonë, në 1983, më shumë se 3000 raste me Sida janë identifikuar në SHBA dhe më shumë se 1000 veta vdiqën nga kjo sëmundje. Në qershor të vitit 2007 sipas qendrës për Kontrollin e Sëmundjeve, 71% e personave të infektuar me HIV/AIDS ishin burra që kishin seks me burra të tjerë. Sot në SHBA gjenden më shumë se 230.000 burra homoseksuale, të cilët kanë virusin HIV/AIDS.
Argumenti i shtatë, teologjik
Çfarë është në të vërtetë martesa? Antropologët s’e kanë pasur të lehtë që të përcaktojnë përkufizimin e martesës. Në vitin 1922 Edvard Westermarck në veprën e tij Historia e martesës Humane e përkufizoi martesën si: Marrëdhënia e një burri me një grua, e cila është e njohur si zakon ose ligj dhe përfshin disa të drejta dhe detyrime për individët, të cilët hyjnë në këtë marrëdhënie dhe fëmijët që lindin prej saj. Prezantimi i legalizimit të “bashkimeve” të së njëjtit seks, kundërshton vetë konvencionin e martesës. Korniza brenda së cilës martesa shihet është marrëdhënia mes një burri dhe një gruaje. Kështu ka qenë që në fillim. Bibla bën këtë deklaratë madhështore për misterin e martesës. “Atëherë Zoti Perëndi e futi në një gjumë të thellë burrin, të cilin e zuri gjumi; dhe mori një nga brinjët e tij dhe e mbylli mishin në atë vend. Pastaj Zoti Perëndi me brinjën që i kishte hequr burrit formoi një grua dhe e çoi te njeriu. Dhe njeriu tha: “Kjo së fundi është kocka e kockave të mia dhe mishi i mishit tim. Ajo do të quhet grua sepse është nxjerrë nga burri. Për këtë arsye njeriu do të braktisë babanë dhe nënën e tij dhe do të bashkohet me gruan e tij, dhe do të jenë një mish i vetëm.” Bibla (Zanafilla 2:21-24.) Zoti, gjithmonë do të vazhdojë të bekojë institucionin e martesës midis një burri dhe një gruaje. Çdo përpjekje tjetër është vetëm një kopje e lirë dhe një imitim i shëmtuar i asaj që Krijuesi e ka bërë të jetë dhe të mbetet e bukur.