Identiteti dhe përkatësia etnike e arvanitëve të Greqisë ka qenë gjithmonë një çështje e hapur debati në qarqet akademike dhe më pak ato politike mes Shqipërisë dhe Greqisë. Prej 2014 ata organizojnë Takimin e Arvanitëve, një aktivitet që sivjet mori vëmendjen edhe të Kishës Greke. Mediat vendase raportojnë se “Kryepiskopi i Athinës dhe gjithë Greqisë, Fortlumturia e tij Jeronim i II-të ishte prezent në Takimin e 2-të të Arvanitëve, i cili u realizua në kodrën e Shën Anargjëndëve në Inofita të Boecisë, i shoqëruar nga protosigjeli i Kryepiskopatës së Shenjtë të Athinës, Arkimandritin Simeon Volioti dhe u prit me duartrokitje dhe entiuziazëm nga gjithë populli që kishte mbushur gjithë kodrën e Anargjëndve të Shenjtë; ku dhe vjet filloi tradita e Takimit të Arvanitëve me muzikë popullore, aktivitete laografike, valle trandicionale dhe gatime tradicionale”.

Në përshëndetjen që mbajti, por dhe në deklaratat për mediat, Jeronimus përgëzoi organizatorët dhe e karakterizoi si oaz një traditë të tillë, duke theksuar rëndësinë që ka një traditë e tillë në historinë e Greqisë, sepse siç tha në mënyrë katakteristike “prodhon antitrupa.http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/parousia_tou_arxiepiskopou_ieronymo…

Nëse heqim një paralele me arbëreshët e Italisë, ka një dallim thelbësor në qasjen historike dhe politike të arvanitëve me Shqipërinë politike. Politika shqiptare është investuar më shumë t’i përfshijë arbershët në rrethin kombëtarist me ndikim dhe kontribut në ruajtjen e identitetit, ndërsa ka ruajtur një distancë thuajse mohuese me arvanitët e Greqisë, të cilët edhe pse kanë konservuar referimet e origjinës dhe kulturës mbeten të vetëpërjashtuar nga kursit shqiptar i zhvillimeve politike dhe historike.