Prirjes botërore për t’iu larguar shtypit të shkruar i është afruar vrullshëm edhe komuniteti shqiptar i gazetarëve, duke krijuar një lloj mediumi që shkon më shpejt te lexuesit dhe ka një ndikim gjithnjë e më të madh.

Nëse do t’i hidhim një sy një sajti botëror (www.alexa.com) që mat shikueshmërinë e portaleve në hapësirën shqiptare për datën 10 nëntor 2016 do të kishim këtë renditje:

Gazetaexpress.com

Jetaoshqef.com

Telegrafi.com

Lajmi.net

Koha.net

Merrjep.com

Gazetablic.com

Noa.al

Tvklan.al

Gazetaglobale.net

Gazetatema.net

Syri.net

Albeu.com

Merrjep.al

Anabel.al

Opinion.al

Gjirafa.com

Ikub.al

Zeri.info

Revistaclass.al

Dhe ndërsa disa prej tyre kanë një staf të kompletuar me reporterë dhe drejtues, portalet e tjera janë me 2-3 persona ose shpesh identifikohen me pronarët e tyre, si “Anabel” me Dalina Buzin, “Citynews” me Elvi Fundon, “Syri” me Çim Pekën, “Class” me Alketa Vejsiun, “Ana media” me Ardit Gjebrenë, “NOA” me Edison Kuranin, “Lapsi” me dyshen Shkullaku-Bushati, “Newsbomb” me Anila Bashën, “Droni” me Sami Nezën, “Përqasje” me Artur Nurën, “Civitas” me Armir Shkurtin, “Opozita” me Qazim Dodën, “Bordo” me Ilda Lumanin apo portali “Albspirit” me Çerçiz Loloçin.

Përpos tyre ka një mjet tjetër, po aq efikas, ta krijon Facebook dhe jo vetëm. Një faqe personale, pa kurrfarë shpenzimi dhe me një minimum kohe në dispozicion, në këtë rrjet social është gjithherë më i ndjekur se të gjitha gazetat bashkë dhe një zë promovues apo opozitar kundër keqqeverisjeve, deformimeve të demokracisë, korrupsionit dhe shumë dukurive të tjera negative.
Ndërsa po të shikonim përafërsisht përqindjet e përdoruesve të internetit në botë, renditja e shteteve vjen në këtë mënyrë: Kina: 618,110,314 persona, India: 352,340,854, SHBA: 266,441,302, Japonia: 109,755,777, Brazili: 103,720,965, Rusia: 87,495,296, Gjermania: 68,131,244, Nigeria: 65,675,984, Britania e Madhe: 56,954,584 dhe Franca: 54,027,428 vetë.

Pra shqiptarët ashtu si edhe qytetarët e tjerë të botës, falë teknologjisë, kanë sot një mjet të mjaft të fuqishëm që mund ta përdorin në interes të shoqërisë dhe të vetvetes, çka nuk duhet t’i bëjë të ndihen keq pronarë dhe fanatikë të shtypit të shkruar, që duan apo s’duan, janë shndërruar në rudiment.