Letër publike për Ministrin Grek të Mbrojtjes, Panos Kamenos

I nderuar zoti Ministër,

Jam tejet i befasuar nga një seri lajmesh sipas të cilave ju kërkoni dënimin maksimal për 7 rekrutë të ushtrisë greke me kombësi shqiptare, që në grumbullimin e tyre të parë ushtarak, kanë pozuar me shënjën e shqiponjës, një simbol i kombit shqiptar dhe një stilizim i flamurit tonë.

Sipas të përditshmes Kathimerini ju keni thënë:

“Ngjarje të tilla nuk tolerohen nga forcat e armatosura. Kushdo që e ndjen veten jo grek, të kthehet në shtëpinë e tij dhe të lërë shtetësinë greke“.

Personalisht nuk i njoh rregullat e ushtrisë greke, por gjithnjë kam besuar se civilizimi ka disa rregulla universale që diktojnë ligjet që zbatohen në vendet demokratike. Duke besuar se zhurma zullumqarëve nacionalistë ka dominuar mbi gjuhën e arsyes po tentoj të sjell disa argumenta kundër deklaratës suaj.

E para, kryqëzimi i dy pëllëmbëve nuk është “simbol i Shqipërisë së madhë”, as një simbol nacionalist dhe aq më pak luftënxitës. Eshtë një stilizim i shqiponjës, shpendit që prej shekujsh identifikon shqiptarët, madje prej atëherë kur nuk kishte as Shqipëri e aq më pak Shqipëri të madhe apo të vogël.

E dyta, Shqiponja s’ka të bëjë me atë që ju e quani “Shqipëri e madhe”. Shqipëria e madhe, konsiderohej në fillim të shekullit të XX bashkimi i 4 vilajetëve me shumicë shqiptare të Perandorisë Otomane. Që nga ajo kohë, kjo fjalë nuk dëgjohet më. Do ishte harruar, po të mos ishte përsëritur nga një bandë artikullshkruesish injorantë serbë e më pas grekë, që më shumë se sa realitetit i drejtohen paranojave që me vite janë ushqyer mes popujve tanë. Shqiponja që ne kemi në flamur, ka qenë simbol i Gjergj Kastriotit, Skënderbeut, një luftëtari të krishterë që është sot, heroi kombëtar i Shqiptarëve.

E treta, 7 të rinjtë me kombësi shqiptare dhe gjithë të rinjtë e tjerë që kanë pozuar me atë simbol, kanë një lidhje të fortë me të. Ata kanë nënshtetësi greke, por kombësi shqiptare. Ata mund të jenë lindur dhe rritur në shtetin helen, por ata kanë prindër. Pak rëndësi ka nëse dinë ta flasin rrjedhshëm apo me probleme gjuhën e nënës ata padyshim kanë të drejtë të identifikohen me vendin prej nga rrjedhin.

Po ju kujtoj se identifikimi me origjinën, është gjëja më normale sot në botë. Ju mund të shihni në TV, futbollistë, atletë apo boksierë të famshëm, që ndërsa garojnë për një shtet tjetër, shpalosin edhe simbolet e vendeve të tyre të origjinës. E bëjnë këtë me aq krenari dhe marrin edhe duartrokitjet e vendit të cilin përfaqësojnë.

Mos harroni që në SHBA ka shumë afro – amerikanë mbajnë simbolet e vendeve prej nga mendohet se kanë ardhur të parët e tyre 200 vjet më parë. Kur ato vende as ekzistonin dhe as kishin simbole. Njeriu gjithnjë duhet të jetë krenar për rrënjët e tij dhe një njeri pa rrënjë, është si një njeri që ka humbur kujtesën. Në BE, shumë familje emigratësh po lejohet të mbajnë kodin e veshjes dhe rregullat e jetesës së vendeve prej nga vijnë. Ky është civilizim dhe bazë e bashkëekzistencës në një shoqëri të civilizuar.

Meqë jemi tek mbrojtja, në ushtrinë e SHBA, ushtria me e fuqishme dhe më e rregullt e botës, rekrutët kanë të drejtën të mbajnë jo vetëm simbolet e vendeve nga vijnë në qafë, apo në trup, por edhe të flasin gjuhën e tyre. Në 2004, kur bashkë me presidentin Moisiu mbërritëm në Aeroportin e Mosulit, bashkë me gjeneralin Amerikan na u afrua një marins shqiptar i regjimentit 101, që na paraqiti forcën me një shqipe të kulluar. Ishte një emigrant shqiptar, që po bënte karrierë në ushtrinë amerikane dhe që ndihej krenar për origjinën e tij.

Në Shqipëri, shtetasit shqiptarë me kombësi greke, as e kanë fshehur dhe as persekutohen për identifikimin e tyre me origjinën. Ata mbajnë lirshëm simbole kombëtare dhe shtetërore greke, stolisin me to rrugët apo banesat. Vetëm në emisionin tim, sa herë gjenden e deklarojnë me krenati kombësinë e tyre dhe deri më sot, askush nuk ju është hakërruar dhe as ju ka kërkuar të kthehen andej nga kanë ardhur. Kjo do të ishte marrëzi.

E katërta, ata 7 të rinj nuk kanë pozuar me simbolin e ndonjë shteti armik të Greqisë. Kanë pozuar me simbolin e një shteti fqinjë, prej nga vijnë. Një shteti me të cilin Greqia ka nënshkruar që në Mars 1996 një traktat Miqësie dhe Bashkëpunimi, dokumenti më i lartë dhe më i rëndësishëm mes dy vendeve. Me simbolin e një vendi që ashtu si Greqia, është anëtar i NATO -s dhe që në rast rreziku, sipas rregullit të kësaj organizate do të renditet në luftë në krah të Greqisë.

E pesta ata janë të rinj që jetojnë në botën e internetit dhe rrjeteve sociale. Kanë pozuar sepse ashtu e kanë ndjerë, me siguri pa e ditur, që një foto instagrami, mund të lexohej si shpallje lufte apo platformë e Shqipërisë së Madhe. Behuni serioz zoti ministër, ky alarm është më shumë se qesharak.

E fundit, por jo më pak e rëndësishmja, është deklarata juaj se: “Kush nuk ndihet grek, të kthehet në shtëpinë e tij”. Zoti Ministër, ata të rinj janë nënshtetas grekë. Ata mund të ndihen grekë, po aq sa mund të ndihen shqiptarë. Nuk ka ndonjë shtet në botë që i klasifikon qytetarët e tij mbi bazën e ndjenjave, por mbi bazën e zbatimit të ligjeve të atij vendi. Dhe me sa di unë, nuk ka ndonjë ligj në Greqi që i ndalon qytetarët të dalin fotografi me pëllëmbët e kryqëzuara.

Po ju them edhe diçka përpara se sa ta mbyll. Ata të rinj ose prindërit e tyre kanë emigruar në Greqi për një jetë më të mirë. Kanë qenë njerëz në nevojë, të terrorizuar nga një regjim diktatorial dhe nga varfëria ekstreme. Ata janë mirëpritur nga Greqia dhe për këtë ju jemi mirënjohës. Por zoti Ministër, ata nuk janë skllevër dhe as mos guxoni t’i trajtoni si të tillë. Janë njerëz me dinjitet, që kanë ndërtuar me duart dhe djersën e tyre kaq shumë vepra në Greqi; që kanë punuar me mallin për të afërmit apo fëmijët e lënë në Shqipëri, që kanë sakrifikuar, që kanë kursyer, kanë paguar taksa dhe kanë sjellë prosperitet në vendin tuaj. Ata janë pjesë e suksesit dhe dështimit të atij vendi, ndaj mos i trajtoni si qytetarë të dorës së dytë. Ata janë krenarë që gjithçka e kanë arritur me punën e tyre, madje shumë herë më me vështirësi se sa vendasit, siç ndodh gjithnjë me emigrantët. Tani ata janë pjesë e Greqisë, madje një pjesë krenare e saj. E dini përse? Sepse ata nuk i kanë fshehur taksat; ata nuk kanë bërë bilance fallco; ata nuk kanë përfituar asnjë benefit të BE, por kanë bërë shumë sakrifica. Nuk kanë ngritur zërin kur i kanë përzënë nga puna, por kokëulur kanë gjetur një punë tjetër për t’ju siguruar shkollimin dhe të ardhmen fëmijëve të tyre. Atyre fëmijëve që ju doni t’i përzini sot sepse kanë pozuar me simbolin e vendit të origjinës. Por ata janë padyshim pjesa më e mirë e Greqisë, madje ajo pjesë që ka sakrifikuar për të, më shumë se sa ju që jeni lindur dhe rritur prej brezash aty.

Së fundmi duket se injoranca është kthyer virtyt në shumë vende të Ballkanit, por do uroja, që ajo të mos bëhej kredo e punës suaj zoti Ministër…