Një urim i largët për Kadarenë

Arben Kondi

Arbëri është im bir. Prej vitesh tok Matildën, me gruan e tij jeton si mësues i gjuhës angleze në Shangai, në Kinën e largët. Natyrisht, unë me time shoqe Mirelën shuajmë mallin e bisedojmë për çdo mbrëmje me ta. Aq më tepër këto ditët e fundit kur sapo ka hyrë Viti i Ri kinez e kur ata të dy kanë marrë një tur të gjatë pushimesh nëpër Brazil, Peru e në Bolivi. Natyrisht i na pyesin e i pyesim se si janë e se si shkojnë atje. Por këtë herë ndodhi ndryshe.

Arbëri sapo u lidh me ne, pa na pyetur fare për shëndetin, nisi te na flasë me plot pasion e emocion për një të papritur të këndshme që i kishte ndodhur në La Paz, në kryeqytetin e Bolivisë, lidhur me Ismail Kadarenë. “Bab, – tha. – Sot, në ditëlindjen e 81-te shkrimtarit tonë të shquar, një kolumbian i moshuar, një profesor i gjuhës angleze, në bibliotekën e madhe të Bogotës, me të cilin u njoha krejt rastësisht, kur mësoi se ne ishim shqiptarë me uroi papritur për ditëlindjen e Kadaresë.

U befasova dhe e falënderova me dorën në zemër. Pas një bisede të shkurtër e ftova për të pirë një kafe. Ai pranoi me kënaqësi dhe pasi u ulëm, folëm aq gjatë për veprën e Kadaresë. Më befasoi. Më ndodhi e njëjta gjë siç na kishte ndodhur në Australi, kur studiuesi Piter Margon pyeti rreth disa detajeve për romanin “Gjenerali i ushtrisë së vdekur”. Në fund, kur u ndamë, ai uroi sërish përvjetorin e 81-te Ismail KADARESË.

Please follow and like us: