PËRGJIGJE THASHETHEMEVE TË ARDHSHME
Moska/
më/
mbështolli e ngjirur,/
me zë të ulët/
gjer në në mërmërimë:/
« Më thoni,/
a është e vërtetë, vallë,/
që Ju/
keni/
blerë në Paris/
një automobil?/
Shok,/
kujdes/
me incidentet,
kujdes, mos shtypi
ju fut në shënjestër.
Pse të mos blinit një kaloshinë…
ose qoftë një biçikletë…
Ose,
së paku një motoçikletë ! »
Për mua disa biseda
bëjnë efektin e pikave të ujit mbi puplat e patës ;
kam veshur një koracë
gjakftohtësie.
« Kam blerë », thoni Ju ?
Sigurisht
që po.
Kam blerë,
dhe mos u shqetësoni më.
Nuk duroja më dot të përplasesha,
i lodhur
dhe urtë e butë,
mbi gjithë ato
pela gërdalla.
Tani
i furnizoj me benzinë
gjashtë kuajt
e katërcilindërshit
tim.
Godasin
me të verdhën
nga orbitat prej bakri
sytë e tyre –
jo sy,
por tmerr !
Dhe gjithë
rruga
përkulet
kur
kuajt e mi hingëllijnë.
Për rima
unë kam korrur
duaj të tëra,
i takon financierit tani
të bëjë llogaritë.
Plot dymij e gjashtëqind
vargje të palodhur
janë tani timoni,
rrotat,
balestrat.
Dhe vrapo,
dhe shkruaj,
por është më mirë se në poltron.
Le të zemërohen
smirëzinjtë.
Por
po të kishte një emergjencë
a
një betejë
apo mobilizim –
duke i kapur për freri
unë do t’ia çoj kuajt
shokut komisar,
që ai të mund të vrapojë
në takim
me vitet e pritshme
për lojën e tmerrshme
të fundit.
Nuk mund të shmang
thashethemet meskine.
Dhe pra,
dua të më falni, Ju lutem,
për faktin
që nga Parisi unë
kam sjellë një Renault,
dhe asnjë kravatë,
dhe asnjë parfum.
(1928)
Përktheu: Faslli Haliti