Nga Mero Baze

Kryeministri Edi Rama po përgatit formimin e një qeverie teknike socialiste, përmes një sërë ndryshimesh drastike, të cilat pritet t’i bëjë publike ditën e hënë. Ndryshimet synojnë të çlirojnë nga detyra ministrat që do të udhëheqin qarqet kryesore në fushatën elektorale dhe të zëvendësohen nga gura më teknike brenda Partisë Socialiste.

Ndryshimet po përpiqen të frenojnë kërkesat e opozitës për një qeveri teknike dhe të qetësojnë aleatin kryesor brenda qeverisë, që edhe pse jo zyrtarisht, ka udhëhequr silurimet për disa ministra socialistë, në krye të të cilëve ka qenë Saimir Tahiri. Por sa është fitore e opozitës dhe sa është e dobishme për socialistët kjo lëvizje? Ashtu siç u përhap lajmi, fillimisht ishte fitore e thellë e opozitës. Lajmi fillimisht doli në shtypin afër Ilir Metës dhe u fokusua vetëm tek Saimir Tahiri. Në mesditë burimet afër qeverisë e konfirmuan atë dhe perceptimi publik është ai që thotë Astrit Patozi, një fitore e çadrës ende pa rënë shi.

Perceptimi se Edi Rama po dorëzonte Saimir Tahirin, nën presionin e Ilir Metës dhe opozitës, ishte një goditje e fortë për të, biles një gjë shumë më e dëmshme, se sa të ikte vetë Edi Rama. Një lëvizje të tillë naive dhe frikacake, e pat bërë Sali Berisha në 1 mars të 1997, duke shkarkuar qeverinë Meksi për të shpëtuar vetë, por 9 ditë më vonë dorëzoi pushtetin. Në këtë pikë perceptimi i asaj që po bënte Rama paradite ishte politikisht jo korrekte dhe një dorëzim pa u hedhur ende pushkë e parë. Këtë duket se e ka ndjerë dhe vetë Edi Rama, i cili filloi të sqarojë shtypn se nuk bëhet fjalë për ndonjë dorëheqje të Saimir Tahirit, apo ndonjë pazar për dorëheqje të tij, por për një skemë politike të Ramës, për ndryshime në qeveri për qëllime elektorale. Të hënën ne do të mësojmë kush do të ikë e kush do të vijë, por askush nuk ka ndonjë kuriozitet për emra. Politikisht Edi Rama po bën një përpjekje për të konsumuar shanset e kërkesave të opozitës. Meqë opozita ëhstë përqëndruar tek emrat dhe tek ndryshimet në qeveri, të bindur se Rama nuk do t’i dorëzojë ata, ai po konsumon ndryshime politike në funksion të skemës së tij elektorale, për të mos biseduar me opozitën, por me socialistët.

paketohen me disa parime elektorale, por nuk zgjidhin gjë në raport me opozitën dhe Ilir Metën. Opozita ndjehet dhe më keq nga ndryshimet, pasi duke qenë se është investuar kundër disa emrave të përveçëm, do ta ketë të vështirë të kundërshtojë zëvendësimin e tyre. Asaj po i ndodh pak a shumë si në atë anektodën kur dikujt i humbi gruaja dhe shkoi ta kërkonte tek zjarrfikësja. -Po pse e kërkon këtu, i tha shefi, shko tek policia. -Jo, atje nuk shkoj se kam frikë se ma gjejnë e ma kthejnë, i tha ai.

Opozita në fakt nuk do pikërisht këtë që po bën Edi Rama, një qeveri teknike socialistësh, e cila thjesht promovon disa socialistë të tjerë. Dhe ja kthen opozitës problemin në shtëpi. Ilir Meta, po ashtu mund të ndjehet mirë, që në listën e të larguarve mund të jetë Saimir Tahiri, por nuk besoj që është i lumtur, pasi nuk është negociuar me të ky ndryshim. Ashtu si ai nuk e pyeti kurrë Edi Ramën, kë do t’i çonte për ministër, duket se edhe Edi Rama e respektoi këtë traditë deri në fund. Kështu, në finale mos prisni ndonjë gjë të madhe. Çadra do të vazhdojë të qëndrojë në bulevard, të protestojë ndaj qeverisë teknike socialiste, Ilir Meta do të vazhdojë të bëjë thirrje për të qenë negociator për zgjedhje të lira dhe të ndershme, ndërsa Edi Rama do fillojë të flasë për teknikët e qeverisë së re socialiste. Secili në hall të vet!/tema