Marie Lasgush Poradeci: Rreth fletë-rrufesë kundër Lasgushit
Për “Fletë-rrufenë”, që publikova para disa orësh, këtu si status, më duhet të sqaroj:
Nuk kam njohur në jetën time njeri më korekt se im atë. Kurrë, në asnjë rast, ai nuk do shkelte afatin e këthimit të librit në bibliotekë. Por, këto libra që i merrte atje dhe i vononte, ishin libra të cilat ai i përkthente dhe që i ngarkoheshin për t’i përkthyer nga Ndërmarrja e Botimeve “Naim Frashëri”, ku ai punonte dhe paguhej.
Shoqet, që punonin në bibliotekë, nuk e njihnin Llazar Gushon, nuk e shihnin në televizor, nuk e kishin parë në asnjë presidium, ne plenium, nuk kishin dëgjuar kurrë për të, ai nuk kishte detyra të rëndësishme partie. Megjithëse ishte nga të paktët shqiptarë, të këthyer në atdhe nga Austria me doktoraturë në filologji, pra Profesor me merita, ai nuk punonte si i tillë dhe ishte njeriu më i thjeshtë që ka ecur në rrugët e Tiranës.
Një ditë shoqja e bibliotekës i tha: – që PERSONI që nuk dorëzon librin në afat dënohet me ligj.
-Pse si thotë ligji? – pyeti Llazar Gusho -ja.
– Po ja – i tha shoqja e bibliotekës duke e përsërituer edhe një herë. – PERSONI që nuk dorëzon librin në afat dënohet me ligj.
– E po mirë, tha Llazari – këtu nuk thotë ligji asgjë për mua, sepse unë nuk jam PERSON jam PERSONALITET.
Por shoqja e bibliotekës nuk e kuptoi gjuhën e Ezopit dhe me postë i solli këtë fletë-rrufe në shtëpi, për këtë “qëndrim të pahijshëm dhe shkelje të disiplinës proletare”.