Në ditën ndërkombëtare të lumturisë, gazetarja Sonila Meço komenton raportin e publikuar sot nga Kombet e Bashkuara mbi lumturinë në botë për vitin 2016, ku Shqipëria ishte e 109-ta në renditje.

Nëpërmjet një statusi në “Facebook”, gazetarja përmend me ironi faktin se sa poshtë jemi në këtë renditje saqë jemi poshtë vendeve të cilat paraqesin problematika të ndryshme, si: Territoret Palestineze, Zambia, Nepali, Mongolia, Taxhikistani, Tunizia, Maqedonia, Pakistani.

“ Si për ironi të fatit, shenjojmë me shqiptarì origjinën e ditës, por përpëlitemi mes Territoreve Palestineze e Bangladeshit për lumturinë që përjetojmë.”, shkruan Meço.

KOMENTI I MEÇOS

Qenkërka Dita e Lumturisë sot

Kremtim ndërkombëtar mbështetur në një rezolutë të Kombeve të Bashkuara. Sipas saj: ‘Ndjekja e lumturisë është pjesë e të drejtave të njeriut dhe një qëllim thelbësor njerëzor’. Ka një kapilar të imët shqiptar në ngjizjen e kësaj dite, sepse themeluesja e saj, Jayme Illien ishte një jetime, shpëtuar rrugëve të Kalkutës nga Misioni i Nënë Terezës 32 vite më parë.

I rikthehemi ditës, sekush e di dhe ndjen vetë sa përpjekje kërkon ai çast lumturie për t’u kapur e jetuar. Megjithëse furracak, rëndësi merr më shumë motivimi se arritja e qëllimit ‘për se’. Pavarësisht konceptit të ndryshëm që kemi për lumturinë, ekziston një matës real i saj i aprovuar nga Asambleja e Përgjithshme e OKB-së, publikuar për herë të parë në 2012-ën. Me të matet progresi i vendeve të ndryshme të botës, duke llogaritur: Prodhimin e brendshëm bruto për banor, mbështetjen sociale, pritshmëritë për një jetë të shëndetshme, liria për të zgjedhur në jetë, bujaria dhe perceptimet mbi korrupsionin.

Në vendin e parë për vitin 2016 është Danimarka, ndjekur nga Zvicra e Islanda. Shqipëria renditet në vendin e 109, në 150 shtete. Mu mbi ne renditen Territoret Palestineze, Zambia, Nepali, Mongolia, Taxhikistani, Tunizia, Maqedonia, Pakistani, ndërsa direkt poshtë nesh me një diferencë prej 0,012 pikësh gjendet Bangladeshi e me radhë Iraku e Namibia.

Si për ironi të fatit, shenjojmë me shqiptarì origjinën e ditës, por përpëlitemi mes Territoreve Palestineze e Bangladeshit për lumturinë që përjetojmë.

Ndoshta sepse dikush është më i lumtur edhe pse ka më pak, a ndoshta sepse me rrethanat që kemi krijuar e kemi ndërlikuar arritjen e lumturisë që në thelb është shumë më e thjeshtë.