Si i tradhtoi Ernest Hemingway 4 gratë e tij?

Çfarë guximi është, të duash të martohesh me çdo grua me të cilën shkon në shtrat. Katër bashkëshortet e shkrimtarit të madh amerikan duhet ta kenë menduar të gjitha diçka të tillë! Sepse të gjitha janë tradhtuar dhe zëvendësuar nga ai. Tanimë një libër që rindërton jetët e tyre.

Katër gratë e shkrimtarit të madh amerikan Ernest Hemingway, fituesit e Nobelit në vitin 1954, e kanë njohur më mirë se kushdo tjetër këtë aspekt të tij: shtëpiakja bujare Hadley Richardson, aristokratja e shquar Pauline Pfeiffer, korrespondentja e luftës Martha Gellhorn dhe gazetarja Mary Welsh.

Të gjitha u tradhtuan dhe zëvendësuan, përveç të fundit, Mary, më të duruarës. Por që edhe ajo në shtëpi gjeti një kuti sekrete.

Libri i Naomi Wood, “Sa shumë e donim Hemingway-n”

Shkrimtarja Naomi Wood trajton në librin e ri “Sa shumë e donim Hamingway-n”, pikërisht këtë aspekt jo shumë të njohur të tij, ku përfshihen tregime të bashkëshorteve të shkrimtarit.

HADLEY RICHARDSON (S. 1921-1927)

U njoh me Ernestin në një festë, kur ajo ishte në moshën 28-vjeçare,ndërsa ai ishte 21 dhe ishte “i bukur dhe i zjarrtë”. Nëntë muaj më vonë u martuan. Jetonin në një apartament të vogël dhe jo shumë të ngrohtë, dhe një ditë ajo humbet valixhen me dorëshkrimet e para të të shoqit. Pastaj, në jetën e Ernestit erdhi dikush tjetër, Pauline Pfeiffer. Pushimet verore të vitit 1926 i kaluan thuajse së bashku në Antibes. Hadley u lodh nga sjellja e të shoqit: “Nuk duhet ta shikosh për 100 ditë, dhe nëse pas kësaj kohe do ta duash akoma, atëherë do të jap divorcin”. U tha, u bë.

PAULINE PFEIFFER (S. 1927-1940)

E pasur, moskokëçarëse dhe elegante. Të gjithë e thërrisnin “Fife”. Hadley ishte e bëshme dhe me flokët e gjata, ndërsa ajo me gjoksin e vogël dhe flokët e shkurtër. E bëri “Nesto-n” për vete me një fustan me pupla verën që po pushonte në Antibes. Shkuan të jetonin së bashku në vilën e Key West, të rrethuar nga mace. Patën dy fëmijë, por ai gjatë luftës civile spanjolle u njoh me Martha Gellhorn. Fife bëri çdo gjë që të mos lihej mënjanë: “Më mirë të pranonte praninë e një femre tjetër se sa të rrinte vetëm”.

MARTHA GELLHORN (S. 1940-1945)

Kurajoze, bionde dhe një tip jo i qetë. Me Ernestin luftoi përqark Europës. I tha: “Martohu me mua, Lepurushe”. Ajo iu përgjigj: “Duhet të mësosh të mos martohesh më”. Trembëdhjetë ditë pas divorcit nga Fife, ajo pranoi. Ata u vendosën në Kubë. Nuk zgjatën shumë kohët e arta në Floridita, dhe Ernestit gjithë kjo nuk i mjaftonte më. Ai “ia mbathi” në Paris, ajo pak kohë më vonë i shkoi pas dhe zbuloi që Ernesti kishte një tjetër, quhej Mary Welsh. “Është një dashnor perfekt, një cilësi që e bën atë një bashkëshort të neveritshëm” deklaroi Martha.

MARY WELSH (S. 1946-1961)

Bionde, e re, gazetare e Kohës. U njohën në Londër në vitin 1944, ishin të dy të martuar. Jetuan në Ritz së bashku si të dashur: dëgjonin Chopin deri “në pikën e fundit të alkoolit”. U martuan në Havana në vitin 1946. Ishin vitet më të trazuara për shkrimtarin: depresioni, pija, paranoja për spiunët. Mary i qëndroi pranë dhe, pas i vrau veten, u kujdes për kartat e tij.