Bledi Kasmi: Një President si Haxhi Lleshi
Meta u zgjodh President. E kërkoi, e mohoi dhe në fund e pranoi. Ceremonia e zgjedhjes kaloi si të ishte miratimi i një ligji të rëndomtë. I ngjante më shumë një ceremonie funebër se sa ceremonisë së zgjedhjes së Kreut të Shtetit. Për këtë ishte kujdesur edhe Protokolli i Shtetit. Ambasadorët nuk ishin ftuar, ndërsa opozita prej 70 ditësh është në një protestë për zgjedhje të lira. Një President i zgjedhur në vetmi të thellë dhe në izolim të plotë.
Në partinë e tij, Metën e donin Kryeministër pas zgjedhjeve, ndërsa Rama e votoi për President duke e larguar edhe nga zgjedhjet. Në këmbim të Presidentit, Meta do të gëlltisë edhe premtimin e bërë publik nga forumet e kësja partie se “nuk do të ketë zgjedhje pa opozitën”. Pazari i merkatës së peshkut ka funksionuar duke shkelur mbi norma dhe parime të politikës, ndërsa e majta shkon drejt unifikimit në një parti të vetme he duke rikthyer bipolaritetin politik.
Meqenëse zgjedhje nuk do të ketë, i vetmi institucion legjitim që do të mbetet në këmbë në këtë krizë politike do të jetë ai i Presidentit. Ky është i vetmi ngushëllim për Metën sot.
Rama ka bërë llogari të tjera. Meta për të në Presidencë do të jetë një Haxhi Llesh i dytë në krye të shtetit. Për ata që nuk e njohin, Haxhi Lleshi ka qenë President i vendit në kohën e diktaturës, kur vendi drejtohet nga Partia-shtet. Rama mendon se mund të bëjë sot zgjedhje të ngjashme me atë kohë, pa opozitën.
E ka nisur rikthimin në identitet nga vendosja në krye të Presidencës e Ilir Metës, kompetencat e të cilit ndoshta janë më të pakta edhe se ato të Haxhi Lleshit përpara gjysëm shekulli. Atij i janë reduktuar edhe kompetencat që kishte deri dje Presidenti Nishani në drejtësi dhe i ka të limituara në fushën ushtarake.
Trinomi për të rikthyer pushtetin e partisë-shtet nis me zgjedhjet, vazhdon me Presidentin kukull dhe përfundon me kapjen e drejtësisë. Çfarë pune do të bëjë Meta në Presidencë? Sipas kompetencave kushtetuese që ka sot Presidenti, Meta duhet të japë medalje pa fund, nga medaljet ushtarake tek Urdhri i Flamurit.
Meta tha dje se, ai do të përpiqet që të ndikojë në zgjidhjen e krizës politike. Si do të ndikojë? Duke ftuar për kafene në Presidencë politikën? Që të kesh një ndikim të tillë do të duhet edhe një krah politik përcaktues. Role të tilla kanë
Presidentët në Republikat Presidenciale, kur zgjidhen nga një autoritet absolut që është vota popullore, ose në rastin kur forca politike që të mbështet është imponuese dhe përcaktuese. Ka edhe një rast të tretë, kur komptencat e Presidentit janë të gjëra me Kushtetutë dhe lejojnë vendimarrje të forta.
Asnjë nga këto tre raste nuk funksionon në zgjedhjen e Metës-President.
Edhe LSI do të shkojë drejt defaktorizmit duke rikthyer bipolaritetin në skenën politike. Meta do të marrë çelësat e Presidencës më 24 korrik dhe gjatë kësaj kohe nuk i lejohet të jetë pjesë e aktiviteteve politike. Duke humbur terrenin në fushata që Meta e njihte shumë mirë ka pak mundësi që ai të mund të zëvendësohet nga Petritët e partisë.
Shqipëria është një terren i vështirë për t’u komanduar në fushata me telekomandë nga dhoma e gjumit. Provë e qartë për këtë janë zgjedhjet lokale të vitit 2015, kur Meta dhe Rama u përfshinë në luftë të heshtur brenda koalicionit për jetë a vdekje në qytete të caktuara. Edhe pazaret për ndarje torte elektorale në tavolinë, duke përjashtuar opozitën nga procesi zgjedhor nuk do të funksionojnë.
Rënia e ndikimit politik në terren e Metës i lë fushë të lirë veprimi Ramës, i cili tani ka të gjithë mundësinë për të gllabëruar të gjithë hapësirën brenda së majtës, duke defaktorizuar dhe çuar drejt asgjësimit atë që Meta e ngriti përgjatë këtyre viteve. Por humbja e peshës politike të Metës tek LSI e bën atë të jetë thjesht dhe vetëm një President kukëll, që nëse nuk i pëlqen të krahasohet me Haxhi Lleshin, mund t’i afrohet modelit të ushtarit të mirë Moisi.
Zgjedhja e Metës si President mund të konsiderohet një vetvrasje politike.