Teuta Osmani: Natën vonë

Nuk di nga fshihesh me yjet përqark
Nuk di se në cilën qiell jetonin vallë!
Nuk di nëse kjo natë, ish për ëndrra
A ndoshta malli mua më kish marrë!

Dhe pres e pres çdo ditë me natë
Një vagon malli, më dërgon larg
E di se për mua, nuk mund ta dije
As për pritjen ndoshta vallë!?

Dhe ndërruan qiejt, lëvizin me retë
Çdo ditë me diell dhe natë me hënë
Dhe yjet përkunden si peshqit në det
Dhe unë lundroj mes tyre vërtet!!!