Zija Saraçi: 50 VJETËT E MIA ME KËNGËN

Ja ku erdhi 16 Nëntori i vitit 2017. Kaluan plot 50 vite që nga koha kur një djalosh i ri la këngën e rrugëve dhe të bregdetit e hipi shkallët e skenës.
Ishte 16 Nëntori i vitit 1967. Nata e parë e Festivalit të Tretë të Këngës në Durrës. Pikërisht në natën e tretë këngët që këndova u vlerësuan me çmim të parë dhe të tretë. Sa shpejtë fluturuan, me një frymë. Më pas jeta artistike nuk ishte fushë me lule, përkundrazi, një det plot stuhi e tallaze. Pa dashur miqtë e mi të bëj këtu autobiografinë, për të cilën po okupohet shoqja ime, por ja ku mbërritëm sot, pas përdhunimit dhe përjashtimit artistik 50 vjeçar nga të dy regjimet, nga institucionet shtetërore e kulturore, si dhe nga pseudo artistë të ndryshëm, të jem akoma në fluturim, pas peripecish të pambaruara, studimesh autodidakte, suksesesh, dhe ja, përsëri në këmbë midis jush publiku im i dashur. Sot jam i lumtur shumë, kremtimi i këtij përvjetori gjysmë shekullor do jetë larg projektorëve, radiove, televizorëve, intervistave dhe vlerësimeve presidenciale. Vlerësimi im, jeni ju dhe vetëm ju… edhe festa imagjinare do jetë vetëm me familjen, edhe me ju, publiku im i vyer, që nuk më latë vetëm kurrë. Ju falënderoj dhe ju ulem në gjunjë me respekt. Zijai dhe shoqja e pandarë e luftës, Valentina Saraçi.