Prej disa vitesh jeta jonë ka marrë jo thjesht një kahje të gabuar por një të tatëpjetë.

E në këtë të tatëpjetë jemi duke u përplasur të gjithë, burra e gra, të rinj e të moshuar, të kamur e të varfër, të përgjegjshëm e të pa përgjegjshëm, votues dhe abstenues, të djathtë e të majtë, dashurues dhe kundërshtues të pushtetit.

Sot është prioritet emergjent shembja e status quo-së, social politike që ka ngërthyer të gjithë vendin.

Që nga shtatori i vitit 2013 në Shqipëri u dizenjua dhe implementua një platformë sa fatkeqe aq dhe e papërgjegjshme.

Çuarja e Shqipërisë drejt një KAOSI total social ku qytetari humbet cdo orientim dhe dimension normal. Ai kthehet në një qënie e varfër, e pasigurtë, e frikësuar, amorfe dhe pa nerv. Ky KAOS menaxhohet nga grupet kriminale dhe “të fortët”.

Mjerimi i madh nis nga rrethina e Tiranës e cek çdo skaj të vendit, veri e jug, lindje e perëndim, tej e ndanë një hapësire e matshme kjo gjeografikisht jo më shumë se sa e një kryeqyteti evropian.

Kjo meriton reagim dhe protestë!

Institucionet e shtetit janë sulmuar, degraduar dhe nuk ofrojnë as garanci dhe as shërbim.

Për këtë duhet protestuar!

Shteti ynë po humbet çdo ditë nga pak arsyen pse duhet një shtet.

Këtë duhet ta ndalojmë!

Shqiptarët nisën të lëvizin si njerëz të lirë dhe në normalitet që nga viti 2010. Sot trajtimi i tyre në sportelet e kontrollit të vendeve të Shengenit është kthyer siç ai i viteve ‘90. E ky nuk është faji i të tjerëve. Nëse ne u dërgojmë drogë, krim dhe pasiguri kufitare, fajtorin e kemi mes nesh.

Ne duhet ta ndëshkojmë atë dhe rikthejmë normalitetin për të gjithë ne !

Për herë të parë në këto 25 vitet e fundit mediat prestigjoze botërore si BBC, Newsweek, Financial Times, Le Figaro, Süddeutsche Zeitung, La Repubblica etj., po na tregojnë si faqe të zezë e narkotrafikut për shkak të disa faqezinjëve në mes nesh që duhen ndalur.

Edhe protesta është një mënyrë për ta nisur ndaljen e tyre !

Zëri, modeli dhe fytyra e qytetarisë është zëvendësuar me injorancën dhe harbutërinë që tenton të na përfaqësoj të gjithëve.

Për këtë duhet protestuar!

Korrupsioni ka kalçifikuar statusin e të privilegjuarit dhe pandëshkueshmërisë.

Protesta të paktën e denoncon atë!

Urrejtja klasore ka rilindur në formën e vet më revanshiste. Ish të përndjekurve politik ju mohohet e drejta e parashikuar me ligj në procesin e rehabilitimit të tyre. Pronarëve të shpronësuar nga rregjimi stalinist ju është bllokuar e drejta e rikthimit të pronës familjare.

Protesta denoncon këto akte burracakërie!

Kërkesa e shqiptarëve për reformën në drejtësi u shëndërrua në një platformë për kontrollin politik të pushtetit të drejtësisë. Gërma dhe fryma e Kushtetutës miratuar me konsensus u minua harbutërisht në mënyrë të parikuperueshme në këtë status quo. Grupi që dominon të gjithë pushtetin operacional ushtron vullnetin e vet njëanëshmërisht në kontrollin me anë të policisë dhe joshjes të gjithë piramidës së sistemit të drejtësisë.

Për një reformë të vërtetë në drejtësi duhet protestuar!

Përpjekja për arsimim dhe punësim u zëvendësua nga rradhët e gjata për formularët e emigrimit. 300 mijë shqiptarë aplikuan veç të ikin në 2016. Dyfishimi tyre është shënuar në 2017. Një tmerr kombëtar pa fund ky.

Protesta më së paku e denoncon këtë poshtërim ku zullumqari e zhyti qytetarin!

Në këtë ambjent arrogance e tehposhtje

reagimi parlamentar dhe ekstra parlamentar ka rëndësi fondamentale.

Ato parlamentare janë të shumëllojshme dhe do jepnin rezultate të rëndësishme.

Ato ekstraparlamentare janë domozdoshmëri e këtij realiteti që degradon pa ndalim cdo ditë.

Në Shqipëri është atrofizuar demokracia dhe vendi po shkon fatalisht drejt përplasjes së fortë.

Pluralizmi politik po nis të konsiderohet i panevojshëm. Media kur nuk blihet gjobitet. “Shoqëri Civile”, mbahet si distinktiv ndër rreshtarët militarë.

Ndaj qytetaria duhet të kundërshtoj!

Opozita ka të drejtën por dhe detyrën të kërkoj fjalën, zemrën dhe nervin e shqiptarëve në Protestë!

Shqiptarët më tej, meritojnë të shohin rrugëtimin e qartë të ndryshimit.

Sot, protesta nuk është “Për” partinë por “Kundër” status quo-së.

Sot, na vyen jo ruajtja e status quo-së por rrëzimi i saj pasi nuk jemi në begati dhe normalitet por anarshi, varfëri dhe kaos.