Furtuna, fundosje dhe spiunazh kibernetik
Një jaht luksoz, Bayesian që u mbyt më 19 gusht disa qindra metra larg portit të Palermos. Deri këtu, nuk do të kishte asgjë të jashtëzakonshme. Gjërat ndryshojnë sapo mësohet identiteti i personave në bord dhe, për fat të keq, viktimave. Ndër këta, më famshmi është padyshim manjati britanik Mike Lynch.
Një aksident rrugor në Angli, në rajonin e Cambridgeshire: një këmbësor u godit me makinë më 17 gusht dhe vdiq dy ditë më vonë. Sërish, asgjë e jashtëzakonshme, nëse nuk do të ishte për identitetin e viktimës: Stephen Chamberlain, partneri i Lynch.
Ajo që bashkon dy tragjedi të largëta gjeografikisht dhe ngjyros me të verdhë të gjithë historisë është marrëdhënia që lidhte dy viktimat: Lynch dhe Chamberlain ishin partnerë biznesi. Së bashku ata kishin themeluar dy kompani: Darktrace dhe Autonomy. Realitete aktive në botën e sigurisë kibernetike, më konkretisht spiunazhit kibernetik. Dhe menyja e komplotit “u shërbye”. Që në orët e para të 20 gushtit, kur filloi të përhapej lajmi për mbytjen e anijes, nisën akuzat: nuk mund të jetë rastësi që menjëherë pasi u lirua nga akuza për mashtrim (për shitjen e Autonomy) Lynch vdiq. Praktikisht në të njëjtën kohë me partnerin e tij Chamberlain. Në Palermo u zhduk edhe avokati i Lynch, Chris Morvillo.
U fol për trafiqe të errëta të viktimave të dy aksidenteve. Të cilët, megjithatë, sapo vinin nga një fitore gjyqësore: “Pesëmbëdhjetë të mbijetuarit e anijes Bayesian, përfshirë Angela Bacares, gruan e Lynch, konfirmuan se festa me varkë ishte organizuar për të festuar lirimin e plotë të Lynch dhe Chamberlain, të cilët në qershor u liruan të dy nga akuzat për mashtrim dhe llogari të rreme nga gjykata e San Franciskos”.
Në të vërtetë, diku shkruhej madje se ndonjë shërbim sekret i pamundura mund ta ketë goditur Bayesianin me një vorbull të targetuar. E parashikueshme, ndoshta edhe e natyrshme. Kur ka marrëdhënie me shërbimet sekrete (Darktrace është një mjet jashtëzakonisht i avancuar që përdor një sistem të inteligjencës artificiale i cili mëson vetë), porosi miliarda dollarëshe me Pentagonin, marrëveshje me CIA dhe NSA, një aksident rrugor dhe një mbytje anije, të zhytesh në teoritë e konspiracionit është mënyra më e thjeshtë, është ajo që jep përgjigjet më të menjëhershme. Sepse ato, teoritë e komplotit pra, ofrojnë rregull aty ku ka veç ngatërresa. Dhe kaos.
Megjithatë, ka një gjë që duhet marrë parasysh: rasti ekziston. Dhe ne duhet të merremi me të. Le të supozojmë gjithashtu, që një aksident rrugor si ai në të cilin mbeti viktimë Chamberlain, mund të organizohet me lehtësi relative. Por e njëjta gjë nuk mund të thuhet për mbytjen e një anijeje që përfshin 22 persona, e cila gjithashtu ndodhi gjatë një stuhie. Shkaku i të cilës duket se lidhet, siç kujton klimatologu Paolo Sottocorona, me gjendjen problematike në të cilën ndodhet Deti Mesdhe, i tropikalizuar gjithnjë e më shumë për shkak të ngrohjes globale: “Deti i ngrohtë duket i këndshëm, por nxehtësia nga pikëpamja fizike është energji. Mesdheu për momentin është një depozitë benzine. Po të vendosësh një shkrepëse aty, pra një rrymë ajri të ftohtë si ato të këtyre ditëve, shpërthen”, thoshte Sottocorona për La Repubblica.
Sigurisht, sapo u shfaqën marrëdhëniet e Lynch me shërbimet e fshehta, kujtesa kolektive u zhvendos në mënyrë të pashmangshme tek një tjetër anije të mbytur: ajo e 28 majit 2023, kur në liqenin Maggiore u fundos një varkë plot me agjentë Aise dhe Mossad, së bashku me të gjitha sekretet e atij takimi të pazakontë. Edhe në atë rast një vorbull, apo në çdo rast një përkeqësim i papritur i kushteve atmosferike.
Edhe nëse shumë rastësi mund të duken befasuese apo edhe shqetësuese, është gjithmonë mirë që të analizohen faktet në bazë të elementeve që kemi në dispozicion: ekziston një video e qartë e momentit të fundosjes së Bayesian-it, i “gëlltitur” nga dallgët në më pak se një minutë, ku nuk duket se shfaqen elementë të palëve të treta, që sugjerojnë sabotim; duhet analizuar mundësia që zona të tilla si porti i Palermos, qyteti i pestë italian për nga popullsia, mund të jenë shkelur nga ata që me sa duket donin të ndërhynin ose të organizonin një formë sabotimi ose ndërhyrjeje të jashtme. Dikush mund të pyesë veten nëse ata që donin të mbyllnin gojën e Lynch-it për të zgjidhur sekretet e paspecifikuara ose llogaritë personale, nuk do kishin menduar për një metodë më pak të dukshme.
Së fundi, ekziston dilema e vjetër “kush përfiton?”, duke qenë se figura e viktimës më të diskutuar të mbytjes u ngrit në sytë tanë, bashkë me ngarkesën e mistereve që e rrethuan pas vdekjes së tij. Si përfundim, le ta lëmë hetimin të ecë, përpara se të hidhemi në përfundime të lehta. Nëse do të donim të kënaqeshim me një majë të teorisë konspirative, le të themi se nëse do të ishim 007, këto ditë do të shmangnim çdo ftesë për të marrë pjesë në një udhëtim me varkë. Por kjo është një histori tjetër. / Inside Over – Bota.al