Cikël poetik nga Miranda Içi

Unë ende s’kam lindur

Jam pika e mpiksur e gjakut,
në këmbën e vrarë të nënës sime.
E plasura e pambyllur mbi buzën e babait.
Kallua në pëllëmbën e dorës së tij të majtë.
Supi që i mungoi kokës së lodhur të vëllait.
Trau i nxirë në shtëpinë e gjyshit,
për emrin që nuk trashëgova.
Jam limfa e barkut që s’desh të marr frymë.
Klithma e tokës përdhosur nga barbarë, jam.
Lule e tharë, për të kënaqur egoizmin e një femre meskine.
Rreze dielli ngecur në kurth merimage.
Unë nuk desha të lind.
Unë s’kam lindur ende.