1 vit pa Bubulinën e vetme, Çun Lajçi përkujton vajzën: Diell i përlëuem zemre

Artisti dhe poeti Çun Lajçi ka kujtuar 1-vjetorin e ndarjes nga jeta të vajzës së tij të vetme Bubulinës. Lajçi shpreh dhimbjen e tij si baba për ndarjen nga jeta të vajzës, me vargje që janë prekëse.

Poezia origjinale e Çun Lajçit në 1-vjetorin e ndarjes nga jeta të Bubulinës:

In memoriam

Nji vit pa Ty e pa frymën tande

ecim kujtimesh si tymit temjanit

Bubë!

Jerusalemi qeshi kur shqip fole:

“Jezunë du me prekë e shtrat i tij m’u ba”

Adeeb Joudeh ta hapi derën

e t’shenjtës “Sepulchre” atë mëngjes korriku

diell i përvëluem zemre

Ti ece temjanit, unë pas xhamive

ku myezinët lëshonin zá

kur u ktheva, Sepulchre mshelë ishte

Ti s’dole ma!

Unë

i vetmuem n’qytetin plot jetë

i mërdhimë n’prushin e mbuluem me hi

dëshpërue nga lumtuni korriku

zjarm andrrash futa n’gji

E shkurtë dita për vetëvrasje

Nata e gjatë për dashuni

S’e kuptoj pse gëzohem që s’vdes

e pse jetoj në këtë botë me përralla

Zot

çka t’baj me Ninin që larg meje leh

e Bubën që varun m’rri mbi qepalla.