Vargje poetike nga Mimoza Pulaj (shqip-italisht)

Intuita

 

Nuk pyet.

Gjithçkaje mund t’i përgjigjet.

Pa lakimë. Me zemër.

Nëse krahët zgjat,

sa buzën e shpirtit të të prekin,

mund të fluturosh.

Kokëfortë si ëndrra.

Mos ki frikë!

I vetmi që mund të të rrëzojë… është vetja.

Ndiqe, i pëlqen sfida.

Magji. Grua.

 

L’Intuizione

 

Non fa domande.

Ad ogni cosa può rispondere.

Diretta. Con cuore.

Se allunga le braccia

fino a sfiorarti

l’orlo dell’anima

puoi volare.

Testarda come un sogno.

Non avere paura!

L’unico che può farti cadere… è te stesso.

Seguila.Le piace la sfida.

Magia. Donna.

 

Lakmia e të pangopurve

 

E pathyeshme.

Pa kohë, shtëpinë luksoze

ndërtuar ka

ky djall i zi. Këtu.

Mijëra gjethe

ëndrra mbuluar,

nga limfa ndan

me duart e saj: të ftohta, të ngrohta.

E mizore në hon i flak.

Në hijen e botës-gënjeshtër buzëqeshëse.

Fajtore.

 

Dhembjen pi e deri në lotin e fundit qaj

ti, jetëvuajtur, poezi!

Derisa në sytë e tua të errëta,

zemra e hënës ëmbëlsisht

të zbresë.

 

Brama immensa

 

Trionfatore.

Senza tempo la casa di lusso

ha costruito

questo diavolo nero. Qui.

Mille foglie,

sogni coperti

dalla linfa separono

le sue mani: calde, fredde.

E crudele nell’abisso le getta. Colpevole.

Nell’ombra del mondo falsità ridente.

Bevi dolore tu, poesia vita tormentata!

Fino all’ultima lacrima piangi!

Fin quando

dai tuoi occhi di buio

dolcemente

scenderà

il cuore della luna.

 

Fuqi e sëmurë

 

Drejt saj në ngjitje:

ulërima ujqish,

tinguj, ngjyra,

mijëra gjethe të pyllit.

I madh si Hëna, syri i saj…buzëqesh. Djallëzisht.

E në rast se, në emër të kohës,

do i kujtojë

se duhet dhe të zbresin,

do t’i baltosin gojën…

Zotit,me zë të mbytur t’i lutet.

Që të thonë: nga sëmundja e saj vdiq.

Më lart se ajo,

akoma më i madh një sy,

dhëmbët e tyre të balenës shndrit.

 

Potere malato

 

In salita verso di lui:

ululati di lupi,

suoni,colori,

migliaia di foglie della foresta.

Grande come la Luna, il suo occhio sorride.

Perfidamente.

E se nel nome del tempo

gli fa ricordare

che devono anche scendere,

gli metteranno fango nella bocca…

Con soffocata voce preghi a Dio.

Che dicano:è morto dalla sua malatia.

Più in alto,

un occhio ancora più grande

i loro denti di balena ,illumina.