Vargje poetike nga Katiola Karoli

Kris!

 

Je qëndisur me perla deti.

Syshkruar, ndriçim hënor.

Flokët hedhur supeve, dallgëzuar.

Aromë dehëse, fllad pranveror.

 

Ecën krenare dhe e vendosur.

Në rrugën tënde plot hijeshi.

dhe nëse të ndjekin nga pas sytë e botës

Nuk do e kuptojnë je njeri a perëndi?

 

Ti qofsh i bekuar, o yll qielli.

Që tokës dritën ia shton

Rrezaton ti më tepër se dielli.

Bekuar qofsh për çdo emocion.

 

 

Bota ime e çmendur

 

Tunduni re gjigande botën time shkatërroni

Dhe shi yjesh lëshoni mbi supet e mi.

Rrokullisuni shkëmbinj të ndjenjës sime,

Zemër e trup ma bëni shkrumb e hi.

 

Bota ime e çmendur, në kufij të marrëzisë

Nuk ka pse duhet më të egzistojë

Askush nuk i kuptoi fluturimet e shpirtit

Në ferr apo parajsë, le të shkojë ku të dojë.