Psalm për atin/Sadik Bejko: Bora në Jug

Ja, në male shtrohet si në shtëpi. Vetëm
me sy ta prekim të bukurën e mardhur;
nuk zbret, njolloset nga supet tanë,
fryma jonë e kthen krejt në avull.

Vetëm pjesës së lartme të ajrit tonë
ia fal të bardhën, të paqtën lumturi,
shkund pupla zogjsh kjo re qiellore,
po preku truallin, sakaq u shkri.

Kështu, mbi gropa rruge hedh flatra,
pak qiell thekë-thekë endur
mbi kalbjen tonë, mbi uri, mbi të çmendur.
1984

Nga libri “Psalm për atin”, 2003