Keti Bazhdari: Europa na e ka borxh!

Ilirya, Iliryan empire! Iliric or Albanian language! Nga Epiri deri afër Triestes flitej ajo gjuhë që flasin sot shqiptarët. Autoktonë, indoeuropianë. Gjuhë e mbrojtur me penë e gjak! Mbetjet e një perandorie që nuk dihet ku fillonte, as ku mbaronte, por që sot shtrihen në më pak se 40 mijë km2.

Aspak për fajin tonë!

Historia e dokumentuar nis me sulmet dhe pushtimet romake, edhe pse sot pasardhësit e tyre i kemi fqinjët tanë të paqtë e qetë, super kreativë, të cilëve shkojmë t’iu bëjmë punët më të vështira, që vetë s’kanë interes. Dhe i bëjmë aq mirë, sa mezi presin të na kenë në çdo kantier pune…

5-6 shekuj më vonë dynden sllavët e jugut nga Uralet. S’iu pëlqen pasardhësve të tyre ky fakt, por kjo është historia. E vërteta! Zaptuan çfarë e sa mundën. Atëhere kur Iliria kishte perandori të udhëhequr nga një grua dhe shumë e sukseshme, paraardhësit e këtyre fqinjve tanë lindorë ishin akoma në metamorfozën e ngjizjeve barbare dhe e kotë ta diskutojmë, sepse nuk ishin të vetmit. I referohemi 2000 vjet përpara. Kur ne kishim, kështjella, anije, kalorësi, vikingët ishin akoma në shpella…

Po pse jo Spanja e Hollanda çfarë ishin para 2000 vjetëve?! Kjo jo për t’u mburrur me atë çfarë kemi qenë, por historia e ka për detyrë të merret me këtë pjesë dhe historia është gjuha që flasin shtetet. Ne nuk jemi rastësisht këta që jemi. Nuk është e paditur apo pa interes për shumë shtete të Europës kur bëhet fjalë për integritetin e tyre, që të na zgjasin dorën e bashkëpunimit dhe të na kërkojnë vazhdimisht pozicionimin në anën e tyre, por sa herë bëhet fjalë, për integritetin tonë, shtrirja e dorës kthehet në sfidë më vete. Thua ajo dorë do të hapë kutinë e Pandorës.

Kjo nuk do të thotë që po luajmë viktimën e as po lypim mëshirë! Por patjetër që duhet të na e njihni sakrificën në shekuj, si një komb që mbijetoi sa e si mundi në një vendtakim korrentesh të ashpra që fryjnë nga dy anët e botës. Nuk është faji ynë që ndodhemi këtu, nuk kemi pushtuar as shtyrë 1 cm askënd nga vendi i vet, nuk është faji ynë se 500 vjet perandoria otomane u gërvadh e shpesh u bjerr këtyre trojeve. Ne kemi një hero kombëtar të cilin përveçse e vlerësoni sot nëpër muze duke ia ruajtur edhe sendet e tij personale, dikur e nderuat me çmimin “difensore impavido della civiltà occidentale”, “mbrojtësi i patrembur i civilizimit perëndimor”. Sepse 25 vjet me radhë ai me 20000 shqiptarë të tjerë, katragjyshërit tanë mbrojtën këtë portë të perëndimit me gjoks. Një ushtri thuajse modeste i bëri ballë qindra mijra vetave të ushtrive të dy sulltanëve, ku herë e trathtonte Venezia e herë mbreti i Serbisë, të cilët flirtonin me otomanët sipas orekseve të momentit, e pavarësisht kësaj, ne prapë s’u dorëzuam. Them ne, sepse jemi i njëjti gjak dhe sot ne nuk po iu kërkojmë të na mbroni në të njëjtën mënyrë e as të na falni 25 vjet nga mundimet e sakrificat tuaja për të na kthyer nderin, por mos na u bëni pengesë duke marrë shkas nga 10 trafikantë e disa qeveri të dala nga tranzicioni e varfëria absolute, të cilët luftrat e pafundme e pozicioni gjeografik na i imponuan.

Ne jemi të varfër, sepse jetojme mbi male, të izoluar nga çdo lloj tregu i përbashkët dhe deri këtu s’ka asgjë për t’u habitur. Jemi të varfër sepse sa herë që ne na është dhënë mundësia, na është prerë në ajër, si kësaj rradhe. Na falët tek Bashkimi Sovjetik duke na varrosur për gjysëm shekulli çdo ideal të majtë e djathtë e progresist, se ashtu ju vinte më mbarë, më mirë të na kishit nën dikaturë dhe të kontraktonit një individ për 50 vjet se sa të merreshit me çdo qeveri demokratike që do ndërronte 1 herë në 4 vjet.

Ne nuk po iu kërkojmë shpagimin, sepse është aq i madh sa nuk kthehet kurrë, por mos ngrini duart lart duke aktruar të papërlyerin e duke kërkuar halën në përpeq, themi ne në Shkodër( përpeqi, një ëmbëlsirë tradicionale që bëhet enkas për Pashkë, vetëm me vezë).

S’po ju kërkojmë të na bëni të pasur, as të na falni gjë nga xhepi i juaj, po ju kërkojmë shansin e humbur 1000 herë dhe është e pafalshme që ju qeveritë e vendeve më të zhvilluara në Europë të flisni me këtë gjuhë inati pa gram memorie historike. Individëve iu falet të mos kenë memorie, por qeverive jo.
Ne s’po iu kërkojmë të na merrni në shtëpi edhe pse hapni përditë kuota të reja emigracioni dhe ndërmarrjet tuaja ku t’i gjejnë fuqi kaq energjike sa shqiptarët, aq sa po boshatiset Shqipëria nga kërkesa e juaj e stërmadhe për krah pune.
Ne po iu kërkojmë që të lini mënjanë justifikimet me objekt krimin e korrupsionin sepse ngjajnë më shumë kopertura të një sotofondi me mizanskena gjeopolitike se sa të vërteta të dala nga një kontekst që qëndron diametralisht i kundërt me këtë, që pretendoni. S’ka logjikë në botë që s’e kupton se hapja e negociatave dhe futja në shina për t’u përmirësuar në bazë të disa standarteve e procedurave të përcaktura bezdis të parët kriminelët dhe të korruptuarit.

Ne nuk po ju kërkojmë të na bëni pjesë të Europës nesër, sepse e dimë që s’jemi gati.

Ne po iu kërkojmë një shans të munguar sa e sa herë të tjera, sepse duam të bëhemi më të mirë, se ata që jemi për faj të fatit tonë dhe të ndërhyrjeve jo të pakta tuajat.

Ka ardhur momenti t’i themi gjërat troç. Duhet ta dini se përveç qeverive tuaja, janë edhe 500 trafikantët shqiptarë dhe 1000 pushtetarë e ish-pushtetarë të korruptuar, që s’e duan hapjen e negociatave, pavarësisht si shprehen.

Krimi operon në terren të errët dhe pa rregulla loje.
Jemi ne të tjerët, që e duam, në shumica dërmuese që ëndërruam e besojmë te Europa dhe që s’ka më arsye të na e ktheni kurrizin dhe të na mbuloni me terr edhe për disa gjenerata të tjera, prandaj iu kërkojmë që si Europë e civilizuar të na ktheni borxhin që na keni!

Post Scriptum: Faleminderit nga zemra gjermanëve dhe Lady Merkel!