Ekskluzive në 21 shkurt 1991/Poezia-gjëmë e Agim Vincës për rënien e shtatores së diktatorit
Agim Vinca: Rënia e Enver Hoxhës
Më 20 shkurt 1991
Në sheshin SKËNDERBEJ në Tiranë
Ra Enver Hoxha
E pranoj: për ne këtij kufirit
nuk qe e lehtë kjo rënie
Qe si një gjëmim gjëme
Tërë jetën kërkonin nga ne që ta shanim
Ata që na quajtën SHIFTARË
Tërë jetën kërkonin nga ne që ta mohonim
Ata që na mohonin
Tërë jetën kërkonin nga ne që ta pështynim
Ata që na pështynin
Pë emrin e tij shkohej në burg
për një këngë, për një vjershë
a veç për dy gërma:
Eh, or tunjatjeta!
Tërë jetën në kërkonin që ne ta shanim
Ata që prapë na shajnë
E ne e donim si për inat!
Nuk më erdhi mirë
nuk më erdhi mirë
ajo pamje në rrugët e Tiranës
në ekranin e TV Beogradit
(TVP-në na e ndaluan
Ata që na ndalonin edhe Enver Hoxhën!
Ata që trumbetonin me tamtam
Se fjala Tiranë, vjen nga tirani
Ata që na ndalonin të thërrisnim: EHO
në stadiumin e Prishtinës).
Në 20 shkurt 1991
Në shëshin SKËNDERBEJ në Tiranë
Ra Enver Hoxha
Thanë se u tërhoq zvarrë shtatorja e tij
si trupi i Hektorit rreth mureve të Trojës
rrugëve të Tiranës.
Thonë: kështu e pësojnë tiranët
Thonë e çka s’thonë
Po mua mu errët sytë mu errën
tek e shihja këtë horror kuadër
përmes ekranit të TV Beogradit!
Prishtinë, 21. II. 1991.