Cikël poetik, shqip-italisht nga Mimoza Pulaj

SYTË E KUKULLËS

 

 

Festues të zhurmshëm, tek do jeni,

dhuroni krejt tekat tuaja! Mrekullia të ndodhë

me lindjen e GESÙ  bambino-s:

të vishen e të ushqehen fëmijët e botës së uritur. Njëherë!

 

A mundeni të ndriçoni,

ju drita marramendëse të TOKËS,

pyetjen e tronditur, të vajzës së vogël: kur do mbarojë lufta?

Ndërsa  i mbyll sytë …kukullës.

 

Oh, festa, SA DASHURI DUHET TE JEPNI!

Nga çdo dhuratë tjetër

dalin miliona nëna

që kërkojnë dashuritë e tyre. Të kryqëzuara.

 

 

GLI OCCHI DELLA BAMBOLA

 

 

Rumorosi festeggianti, ovunque siate,

donate tutti i vostri capricci! Che il miracolo succeda

con la nascita del Gesù bambino,

si vestano e si nutrano i bambini del mondo affamato. Per una volta!

 

Potete brillare voi,

luci vertiginose della TERRA,

la domanda scioccante della bambina: quando finirà la guerra?

Mentre chiude gli occhi della bambola.

 

Oh feste, QUANTO AMORE  DOVETE DARE!

Da ogni altro dono

milioni di madri escono

in cerca dei loro amori. Crocifissi.

 

——————–

 

VENDIT KU U LINDA

 

Frymon dritarja e lindjes.

Është kaq goditës ky horizont: prekje e bukurisë që dhemb.

 

E nuk ka pëllëmbë ere

që kokën të ma kthejë. Në anën tjetër.

Kur dua ta përshëndes, pranvera mbërrin.

 

Oh, shiu le të më lagë sytë

deri sa të më ndryshken!

Jam foshnja që gjirin e nënës kërkoj.

 

E DASHURUAR  do të mbetem …dhe nga një planet tjetër!

Me një liqen.

MË PRET EDHE KUR TË MOS JEM.

 

 

IL  MIO PAESE  DI NASCITA

 

Respira fa finestra da est.

È cosi sorprendente questo orizzonte: tocco di bellezza che fa male.

 

E non c’è nessuno schiaffo del vento

che mi volge la testa. Dall’altra parte.

Quando voglio salutarlo primavera mi giunge.

 

Oh, lascia che gli occhi della pioggia

si bagnino finchè si arrugginiscano!

Sono la bambina che il seno della madre cerco.

 

INNAMORATA  rimarrò anche su un altro pianeta!

Con un lago.

MI ASPETTA ANCHE QUANDO NON CI SARO’.

—————–

 

SHTËPIA E FËMIJËRISË

 

Trupi im je, me përmasë të ëndërrt.

 

Nga sytë e nënës

në të kaltër kthehet frika,

se mos më humbin

kukullat prej lecke.

U tregoj çdo gjë. Mësuar nga im atë.

Si një lojë. Dashuri e heshtur që beson në mua. Mbrojtje.

Unë: kukulla bijë.

Ai: heroi im me kaçurrela.

 

Prej librash janë dritaret e tua.

Të diellta dyert, duar të zgjatura.

Pranë teje më ftojnë të kthehem. Një jetë të tërë.

 

 

LA CASA DELL’INFANZIA

 

Mio corpo sei con le misure da sogno.

 

Dagli occhi della madre

diventa blu la paura

per non perdere

le bambole di pezza.

Le racconto. Ciò che ho imparato dal mio padre.

Come un gioco. Amore silenzioso che in me crede. Protezione.

Io: bambina bambola.

Lui: il mio eroe con riccioli.

 

Dei libri sono le tue finestre.

Dal sole le porte, mani estese.

Accanto a te, mi invitano a tornare. Un’ intera vita.

———————

 

ETHET

 

Si mund të futet

logjika

në ETHET E LAKMISË?

Aq sa mund të quash racional

rrënjën katrore të dyshit!

 

Sa me I LARTË

qyteti vertikal

aq me shumë ilaçin

i sëmuri pret…

 

Lakmia apo fuqia:

VEZA O PULA?

 

 

LA FEBBRE

 

Come può essere inserita

la logica

nelle FEBBRE  DI AVIDITA’?

Tanto quanto può chiamare razionale

la radice quadrata di due!

 

Più ALTA

la città verticale,

molto di più il paziente

aspetta il farmaco…

 

Avidità o potere:

UOVO O GALLINA?

———————

 

MIKU

 

Ecën me ty. Në qetësinë e errësirës.

Më mirë se kur je me gëzimin tënd. Në dritë.

 

Sepse e ke zgjedhur. Të vërtetë.

 

E për të ndarë dhimbjen tënde

edhe pse jeta e largon, KTHEHET. Gjurma e tij: rreth.

Mund të buzëqeshi ndonjë qoshe katrori

brënda të cilit ky rreth ndodhet. Por është false. PA KTHIM

 

 

L’AMICO

 

Cammina con te. Nella quiete della notte.

Meglio di quando sei con la tua gioia. Nella luce.

 

Perché  l’hai scelto. Vero.

 

E per condividere il tuo dolore,

anche se la vita lo porta via, TORNA. La sua impronta: cerchio.

Possono sorridere da ogni angolo del quadrato.

All’interno del quale si trova questo cerchio. Ma è falso. NESSUN RITORNO.

 

——————————

 

FRIKË NGA FRIKA

 

Varur qëndrojnë. Të gjitha vajzat e vogla prej frike.

Ndërmjet furtunës dhe furtunës.

 

Sikur ndonjëra të më afrohet

sepse është rritur?

Oh, nuk dua të jem shoqja e premtuar!

 

E bëj atë

çka kisha frikë të bëja: HAP SYTË.

Dhe s’shoh asgjë pranë meje.

 

 

PAURA DELLA PAURA

 

Sospese rimangono. Tutte le bambine dalla paura.

Tra la tempesta e la tempesta.

 

Forse qualcuna mi avvicina

perché è cresciuta?

Oh, non voglio essere l’amica promessa!

 

Facio quello

che avevo paura di fare: APRO GLI OCCHI.

E non vedo nulla accanto a me.

———————

 

MAGJI

 

Një dorë

më solli harkun

për t’i rënë violines

që kam në shpirt…

Oh… nuk mundem dot

as ta ndërpres e as të kthehem mbrapsht!

 

Nuk më shqetëson nëse magji është. Apo lojë. Me tingujt e tokës.

Nga ku fjala nuk mbërrin e pluhurosur.

 

 

MAGIA

 

Una mano

mi ha portato l’arco

per far suonare il violino

che ho nella mia anima…

 

O h… non posso

né interromperlo né tornare indietro!

Non mi dispiace che si tratti di magia. O di gioco. Con i suoni della terra.

Da dove la polverosaparola non viene.