‘Mësueset e fshatit’ e Kadaresë, në anglisht nga Arqile Garo

 

Ismail Kadare: Mësueset e fshatit

Në udhëkryqet ndanë xhadeve,
Ditët e Shtuna dalin shpesh.
Dhe zgjatin dorën nga makina,
Herë dy nga dy, herë veç e veç.

Po shpesh ata që janë brenda,
Me njeri-tjetrin shkëmbejnë fraza.
-Si shume pretendime kanë,
more shoku Jani, këto vajza?!

Dhe janë ata që bëjnë zhurmë,
Që kanë për vete dyzet gojë!
Që i shkruajnë letër presidiumit,
Për një guzhinë po t’iu mungojë.

Dhe ato presin makinë tjetër,
Aty në borë, aty në shi.
Ato të urtat gjer në dhimbje,
Të thjeshtat gjer në madhështi.

Tek presin, java që kaloi,
Iu kujtohet si në tym.
Klasa me nxënësit, gabimet,
Q’u përsëriten në hartim,

Në mbrëmje radion dëgjon njëra,
Tjetrës në mend i vjen sërish,
Shikimi i fotoreporterit,
Q’andej kaloi rastësisht

Koha e fejesës i ka ardhur,
Dikujt ndoshta i shkon çdo ditë.
Pluhuri i shkumësit, vello e bardhë,
U bie mbi supe dhe i trondit..

Po s’ngrenë ato botën në këmbë,
Në komitet, në ministri!
Ato të urtat gjer në dhimbje,
Të thjeshtat gjer në madhështi!

——————

Ismail Kadare: The teachers of the oreinou village

At The National Crossroads,
On Saturdays they come out,
Making a badge by hand,
When two or two, or even sisters.

Often, those who are in cars,
Each other we love each other:
What requirements do they have again
These girls, where are we going ;!

And they are the ones who noise
They do up to the ministry,
Who even reach the president,
Like they spoil a fridge.

And they are waiting for them again,
There on the road, in the cold,
Guileless until it hurts
Calm, to greatness.

Reminiscing about the week,
Who passed, the students,
The report, the mistakes line
That correct the nights.

At night one listens to the radio,
The other is thinking again,
The look of the photojournalist,
Who came next door to pass.

Maybe it’s wedding time,
For some maybe nan ‘ late,
Chalk the white powder,
She spreads on her shoulders, dim.

But they don’t spoil the world,
To The Mayor, at the ministry,
The Guileless, until the pain,
Simple, until greatness!…

Transfer to English: Achilles Garo.
Ioannina, March 2014.