Zhulieta ishte një putanë, Romeo një idiot
Ilnisa Agolli
Zhulieta ishte një putanë
Romeo një idiot
Të dy pëlqenin stacionet
Ai mendonte se e shpinin diku
se treni niset vetëm në mëngjes
Një idiot jo si të gjithë
Një idiot i braktisur që sheh yjet fshehurazi
e mandej luan kitarë.
Sikur ajo të ishte më pak putanë
dhe ai më pak i ndjeshëm
do të mendonte për marinarët
e, mbase më pas ajo do të nxirrte gjirin
do i jepte sisë foshnjës.
Sikur të dy të pendoheshin
sikur të dy të qenë më pak të thjeshtë
mbase do të lundronin deteve tani.
Por jo, Romeo kishte frikë nga deti
dhe ajo ishte e çuditshme kur mendonte
për gratë e marinarëve.
Sikur të dy mos pëlqenin shinat e trenit
dua të them se mund të ishin të lumtur
dhe rrufeja e dashurisë
sipas traditës mundej të shmangte
gjithë këtë anekdodë.
Romeo, vetëm kështu do të besonte në politikën e murgjve
duke shmangur marrëveshje në zyrë prej shenjori herët në mëngjes
dhe të lutej për vezën e vitit të shkuar
t’i shërbehej sërish në paqe
e ftohtë
afër stacionit
në një tokë asnjëanëse me gruan që do.
Vetëm kështu do blinte një libër
e të lexonte për revolucionin rus
duke mos planifikuar kaq shumë të ardhmen
dhe urdhëruar bolshevikët të hapin namin
në gjithë qytetin
se qe një idiot.
Dua të them se Zhulieta
mund të ishte më pak e kujdesshme
kur në oxhak hidhte piceta letre
e lënë në mes argumente bisedash
vakteve me të tjerë burra
e menduar se prapë;
“Ishte një ditë e trishtë. Putanat nuk e kuptojnë një ditë të trishtë”.
Sepse putanat e mbyllin natën me qetësi
dhe janë esell çdo kohë
Sepse është vonë gjithmonë të bësh kompromise dhe mendosh për qumësht sisëve me një burrë që nuk kupton rusisht
një idiot që nuk është kurrë.
Dua të them se këta kopila
mund të mos e merrnin me shaka dashurinë.
Vetëm kështu fati do i shpërblente.
Por, jo, jo…
S’është e mundur
në gjuhën gaelike
dikush do kish urdhëruar
një vdekje
Por, jo,jo…
Duhen gjallë dhe
papritur të ndjehen të paaftë
Pa klas dhe jo fisnikë
kur në orën 11:00 të niset një tren.