Cikël poetik, shqip-italisht nga Mimoza Pulaj

FANELLË  E MENÇUR

 

E KUJDESSHME.

Shpesh DYSHON se nuk bën për ty.

Që  i di  të gjitha gjërat, por jo masën tënde.

 

Nëse e shthur

Mijëra PYETJE

do të sjellin ngjyrat e PERËNDIMIT… Në dorë.

 

Përse qesh: E PËRKRYER?!

E tillë cila është vallë,

u gris apo akoma s’është thurur?

 

 

MAGLIA  SAGGIA

 

 

ATTENTA.

Spesso SOSPETTA di non andare bene  per te.

Che sai tutto tranne la tua misura.

 

Se la disfi

migliaia di DOMANDE

ti porteranno i colori del TRAMONTO… In mano.

 

Schernire: PERFETTA?!

Quale è mai,

è stata strappata o ancora non intrecciata?

———————————————–

 

SYRI

 

 

Fjala dhe libri brenda një pike.

Si fshihen gabimet ortografike?

 

Në të gjitha ëndrrat e harruara ta lëshosh,

dritë lëshon… në çdo semafor.

 

I majti buzëqesh kur i djathti lexon.

E duket më i bukur. Nga turpi.

 

 

OCCHIO

 

Parola e libro in un punto.

Come si nascondono gli errori di ortografia?

 

In tutti i sogni dimenticati, se lo lasci

emette  la luce… in ogni semaforo.

 

Quello sinistro sorride quando quello destro legge.

E sembra più bello. Per vergogna.

—————————————

PENA  POETIKE

 

Rrotull diellit frymon. Psherëtima e vetmuar.

E gjitha dhe asgjëja.

 

Sa herë ajo portë e mjegulluar

Hapet në sytë e mi?

Banjo fjalësh. Pluhur fluturash.

 

Këlthet e çuditshme Saharaja…

Në oazet e saj një ditë do shurdhohem!

 

 

PENNA  POETICA

 

Intorno al sole respira. Il sospiro solitario.

Tutto e niente.

 

Quante volte quel cancello nebuloso

si  apre nei miei occhi?

Bagno di parole. Polvere di farfalle.

 

Strane grida del Sahara…

Un giorno sarò sorda nelle sue oasi!

—————————————–

TOKA  DHE  DIELLI

 

Ajo vallëzonte rrotull tij.

Por thoshte: ai! Për 2000 vjet…

Si nuk plasi zemërzjarrti?!

 

Buzagaz dhe tani

i dërgon dritë dhe hijen pas.

 

Zëri i saj, ( i dhelprës) këndon:

kur je më i bukur,

kur lind apo perëndon?

 

 

TERRA  E  SOLE

 

 

Lei ballava intorno a lui.

E diceva: lui! Per 2000 anni!…

Come non è scoppiato il cuore focoso?

 

Sorridente  ed ora

le manda luce e ombra dietro.

 

La sua voce (da volpe!) canta:

quanto sei più bello,

quando  sorgi o tramonti?

——————————

LIRIA  E FJALËS

 

Unë them a. Kori u. Hija e tij u.

Pse ma shtyp a-në

Për të ma bërë u?

Unë nuk jam hija e korit!

 

 

LIBERTA’  DI  PAROLA

 

Dico a.  Il coro dice u. La sua ombra u.

Perché mi  sopprimi  la lettera a

Per diventare u?

Non sono l’ombra del coro.

——————————

 

? ? ?…

 

Po si më latë vetëm?

Cilat mjegulla ju thirrën?

Të pafajshme PËRSETË e mia?

 

Nga KËMISHA më pikonit. Me të qarat. Që kur linda.

 

Lutem agimit për ju…

Por ai përplas krahët

e rrëzon vetëm fjali me SEPSE!

 

Me një zë të pjekur GRUAJE.

 

 

? ? ?…

 

Perché mi avete lasciato da sola?

Quali nebbie vi hanno chiamato?

I miei  PERCHE’? Innocenti…

 

Dalla mia CAMICETTA gocciolarono.  Con le lacrime.

Da quando sono nata.

 

Prego  l’alba per voi…

Ma  lei sbatte le braccia

e cadono  solo  frasi con…PERCHE’ delle risposte!

 

Con una voce matura di DONNA.