Vera Kurti: Sonte…

Sonte,
desha të bëhem shpirt
e të vij pranë teje
po shpirti më është mek
prej mungesës tënde
dhe drita e syrit
si drita e kandilit
ka fillu me u tret.

Ka mbet veç malli
shtylla ku mbështetem
derisa një ditë
të shembem
e pranë teje
të prehem…