Sabina Darova: Tregim vjeshtor

Vetëm një çast të vetëm
flasin me njerëzorët.
Atëherë kur shkëputen nga degët
dhe në ajër prekin distancën.

Çuçurisin të shushatura,
fjalë ndarjesh e përqafimesh,
e mbi qepalla mbledhin lëng kujtimesh,
si miq të vjetër në prag largimesh.

Në vjeshtë kur drurët zhvishen
vështrimit të njeriut,
pezull në ajër i qëndron,
një gjethe flutur.