Haris Vongli: Lërmi sytë…

Lërmi sytë, tek më shohin kështu

Tërë dritë, tërë yje, tërë “mos më lër”.

Por unë do të rri, ta dish,

Si s’kam ndeenjur askund.

Vdekshmërinë time do ta masin lotët e tu

E përjetësinë time lumturia jote do e masë –

Po ashtu

Si shtrati i djersitur i netëve,

Si dritat e pemëve varur mbi pasqyrë,

Si shtrati i ngrohtë i mëngjeseve

Ku shiu shkrihet dritareve prej rrezesh dielli

E diell kthehet kraharori im

Plot fytyrën e të qeshurën tënde.

Aty mbi diell shtrihesh ti

I bukur e plot jetë

Sa frymën ma merr e qindrafish ma kthen.

Ka shijen e paqes çdo grimë e jotja,

Shijen e çajit të zi e të nxehtë

E plot biskota vanilje goja – aty –

Me sytë poshtë mjekrës më fle

Sy plot forcë e shkëlqim me jetë.

Lërmi sytë, tek më shohin kështu

Unë jam e tëra në ty.

Please follow and like us: