Anila Karapidou: Heshtje

Heshtja ime kaq e rëndë,

Thyen dhe gurët e portës,

Sytë e mi si shpuzë kanë rënë,

Gërryejnë kalldrëmet

Të ndehura mbi cipën e tokës

E mendimet më shpojnë

Trurin tim…

Kjo heshtje më lodh, më bie kokës.

Më ngatërrohen mendimet,

Brenda udhëkryqeve të mia,

E ndaloj në të vetmen pikë,

Që quhet zgjidhje.

Udhëkalimin që quhet heshtje,

Heshtje…

Atë… heshtjen që mbolle ti,

Brenda meje…