Ismail Xhaferi: Arratisje

 

Herë na vret një fjalë si plumbi,

Fjalë e ligë kurrë nuk ndal,

Si duron o shpirti  im,

Arratisu në një mal!

 

Herë na vrasin thashethemet,

Vrasin shpifjet pa mbarim,

Ik o shpirt e arratisu,

Ku rrjedh ujin një burim!

 

Diku vret politikani,

Me mashtrime, prerje besë,

Shpirti im ik arratisu,

Fshihu tek një pikëz vese!

 

Diku ëndrrat sapo nisin,

Vriten, humbin dalëngadalë,

Ik o shpirt e arratisu,

Në një pyll a në  mal.

 

Diku vritet një njeri,

Në një grindje kot së koti,

Ik o shpirt edhe gjej strehë

Brenda  tek një pikë loti!

 

Diku sheh dy sy të nxirë,

Të një zonje, të një nëne,

Ik o shpirt e arratisu,

Fshihu si një yll pas hëne!

 

Diku vret një thikë pas shpine,

Mua më pushton të qarët,

Shpirti im ik arratisu,

Ç’bën këtu me mëkatarët?!