Oana Anca Mihaela Glasu: PRANË TEJE

Në qytetin tim gjithmonë bie muzgu më herët.

Sonte qëllon të bjerë shi i madh

si ai i vjeshtës sonë të fundit,

që s’kishte asnjë gjurmë gjethesh.

Tani po bie mbi të gjitha lulet e çelura të këtij Maji dhe

ndihem më shumë se asnjëherë

një grimcë pluhuri që nuk do të doja që shiu ta shpërndajë,

por të kthehet mbrapsht në një rreze dielli.

Dhe ti…sikur të ishe era

që s’fryn dhe ka vetëm krahë, aromë dhe buzë…

apo… të ishe një lloj drite

e cila nuk thyhet

si një degë e thatë.