Fatmire Duraku: Lulja ndal aktin e çeljes 

 

 

 

I

 

Qielli kishte kaq ngjyrë të kaltër

Aty ja gjysma e hënës së verdhë

Figurën tënde zgjoi ylli mbi vatër

Qielli kishte kaq ngjyrë të kaltër.

 

Në sytë tu shkrepi dritë me hatër

Në mua pikin lotët çurk derdhë

Qielli kishte kaq ngjyrë të kaltër

Aty ja gjysma e hënës së verdhë.

 

II

 

E trishtuar e kaq e errët kjo natë

E sa mistershëm bie mjegullnajë

Larg-larg dëgjohet një serenatë

E trishtuar e kaq e errët kjo natë.

 

Kush i gjymtoi pemët me sëpatë

Kush e preu rrapin në këtë lisnajë

E trishtuar e kaq e errët kjo natë

E sa mistershëm bie mjegullnajë.

 

III

 

I shpalli luftim të ashpër vdekjes

Apo vetëtimat më prekin në zemër

Shndrit qielli gishtat ikin prekjes

I shpalli luftim të ashpër vdekjes.

 

Shkëputet lulja ndalet akti i çeljes

Ngel vetëm gjurma e zezë qemër

I shpalli luftim të ashpër vdekjes

Apo vetëtimat më prekin në zemër.