Sadik Bejko: Podrimja, poet me emër dhe në shkallë ndërkombëtare

Qaj, rrafshi im i dashur, qaj!

Diellin tënd verbuar e kanë tytat

e vatrat shkimbur deri në një,

Zogun në qiell vrarë ta kanë.

Me duar të mia të çara

me rrashtat tona t’shpuara mbuluar të kanë.

Pragje thyer e konaqe mbyllur…

Për gjithkë e për askë vrarë jemi…

Qaj, rrafshi im i dashur, qaj!

Plepi im qiellin do ta shpojë,

plepi im i kallur –

qiellin e humbur majë një shpate.

Ali Podrimja lindi më 28 gusht 1942 në Gjakovë.

Autor i më shumë se dhjetë vëllimeve me poezi, Podrimja është përfaqësues tipik i poezisë së sotme shqiptare, poet me emër dhe në shkallë ndërkombëtare.

Disa nga veprat e tij:

“Thirrje” 1961 , “Dhimbë e bukur” 1967 , “Sampo” 1969 , “Torzo” 1971 , “Folja” 1973 , “Credo” 1976 , “Sampo 2” 1980 , “Drejtpeshimi” 1981 , “Lum Lumi” 1982, “Fundi i Gëzuar” 1988 , “Zari” 1990 , “Në bisht të sorrës” 1994 , “Buzëqeshje në kafaz” 1995 , “Ishulli Albania” , “Pikë e zezë në blu” 2005.

Podrimja jetoi në vitet kur mbi shqiptarët e Kosovë ushtrohej terror nga pushtuesi serb, çka u pasqyrua në krijimtarinë e tij.

Me përfaqësues si Ali Podrimja poezia shqiptare respektohet në krejt trojet shqiptare, po ashtu bëhet e njohur e përkthehet dhe në gjuhë të huaja.

Fundi i poetit ishte tragjik. Vitet e fundit ai vuante nga një sëmundje e pashërueshme.

Më 18 korrik 2012, i ftuar në festivalin e poezisë në Lodeve, Francë, Ali Podrimja papritur u zhduk.

Trupi i tij i pajetë u gjet më 21 korrik 2012.