Ndihmësja e Klinton rrëfen ngacmimin seksual të senatorit, ngjarja e plotë

Huma Abedin, një ndihmëse e afërt për një kohë të gjatë e Hillary Klinton, ka shkruar në një libër të ri ku rrëfen se ajo u sulmua seksualisht nga një senator amerikan, një incident që ajo e ‘varrosi’ derisa akuzat kundër drejtësisë supreme të gjykatës, Brett Kavanaugh shkaktuan rikthimin në kujtesën e saj vite më vonë. Abedin e bën këtë pretendim tronditës në një kujtim ‘Both/And: A Life in Many Worlds’, i cili do të publikohet javën e ardhshme. Gazeta e njohur britanike ‘The Guardian’ mori një kopje. Abedin nuk përmend emrin e senatorit apo partisë së tij apo nuk jep ndonjë të dhënë tjetër për identitetin e tij. Abedin detajon sulmin e saj të supozuar, ndërsa përshkruan punën e saj për Klinton kur ish-zonja e parë dhe sekretarja e ardhshme e shtetit dhe kandidatja presidenciale ishte një senatore amerikan nga Nju Jorku, midis 2001 dhe 2009. Ajo përshkruan sulmin seksual, ndërsa rrëfen punën e saj për zonjën Clinton kur ajo ishte senatore amerikane për Nju Jorkun, midis viteve 2001-09. Pastaj, pasi përshkroi një darkë në Uashington ku morën pjesë ‘disa senatorë dhe ndihmësit e tyre’, por jo Klinton, Abedin shkruan: “Përfundova duke dalë me një nga senatorët dhe së shpejti u ndalëm para ndërtesës së tij dhe ai më ftoi në për kafe. Pasi hymë brenda, ai më tha të ulesha dhe të ndjehesha rehat në divan”. Ajo thotë se senatori hoqi xhaketën e tij, përveshi mëngët dhe bëri kafe ndërsa ata vazhdonin të flisnin. “Pastaj, në një çast, gjithçka ndryshoi. Ai u lëshua në të djathtën time, më vuri krahun e majtë rreth shpatullës sime dhe më puthi, duke më futur gjuhën në gojë, duke më shtrirë përsëri në divan. “Isha shumë i tronditur, saqë e largova. Gjithçka që doja ishte që 10 sekondat e fundit të fshiheshin”. Abedin shkruan se senatori dukej i habitur, por kërkoi falje dhe tha se e kishte “gabuar” atë “gjatë gjithë kësaj kohe”. Teksa mendonte se si të largohej “pa përfunduar keq”, shkruan ajo, senatori e pyeti nëse donte të qëndronte. “Më pas thashë diçka që do të kishte dalë vetëm versioni im njëzetvjeçar – ‘Më vjen shumë keq’ – dhe dola jashtë, duke u përpjekur të dukesha sa më joshëse të ishte e mundur.”