Bledar Koçi: DY HIJE HËNE…

U veshën llampat me mërzi

Pak dritë kjo mbrëmje, ka.. sa pak.

Ai po shkon pa shpirt, s’e di.

Ajo me shpirt loton mbi prag.

…..

Nuk dihet ç’mall e pati zënë

Mbi tjetrin mall qe qan në majë,

Dy hije hëne supesh rënë..

Që udhësh ngjanë me sytë e saj.