Bledar Koçi: ME DIELLIN… NË TOMORR

Kaltërsi dimri pashë që rrëshqisnin mbi shpatet e ngrira.

Dhe gulçe mundimi të një drite që vinte pas meje.

Një fill prej reje më ndihu, stëgjatej ta kapja me duar.

Të herës parë u pamë udhëtarë…

Unë dhe një diell,

Tek ngjisnim Tomorrin.