Baladë angleze e shekullit XVII për Shën Gjergjin dhe Dragoin
Baladë angleze e shekullit XVII për Shën Gjergjin dhe Dragoin
kënduar si lutje në kishat anglikane
Përse u dashka mburrë Artur e kalorës të tij,
Kur ua njohim ato luftëra plot bëma e kreshnikëri;
Përse u dashka folë për Sir Lansëlo të Liqerit,
A për Tristan të Leonisë, që për zonjëza u ndeshën ndezur nga dashuri;
Lëçitini ato të lashta histori dhe do shihni për bukuri,
Se vetëm Shën Gjergji, Shën Gjergji dragoin e mposhti gjithë trimëri,
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Palé për mbretër e monarkë sa gjatë do mund të flisni,
Apo për Romakët e lashtë që vetes i dhanë shkëlqim,
Me Hanibalë e Skipionë që luftuan plot guxim;
Palé të flisni për kalorësin kreshnik Rolandin Tërbimë;
Për Remin e Romulin që Romën ngritën në këmbë;
Por vetëm Shën Gjergji, Shën Gjergji dragoin vu nën këmbë;
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Njerëzit në luftë se ç’i shpunë Jefte e Gideon,
E të gjithë muarrën arratinë, Gibonitë e Amonitë,
Bëmë e Herkulit ndodhi aty, në luginën Bass;
Me nofull gomari njëmijë të vrarë Samsoni la pas;
E kur u verbua, Tempullin rrafshoi nga dhéu,
Por Shën Gjergji, Shën Gjergj dragoit shpinën ia theu
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Valentin e Orson gjak të Pepinit kishin në vena, bënin hata,
Alfred e Aldrikus kalorës kreshnikë qenë, plot bëma të mëdha;
Katër bijtë e Amonit me Karlin e Madh luftuan,
Fisniku Hugh i Byrdosë dhe Godfrej i Bujonit,
Të tërë kalorës frëngj qenë, paganëve fenë ua ndryshuan;
Por Shën Gjergji, Shën Gjergji zemrën ia shkuli dragoit,
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Henri V, Francën nën këmbë e vuri, e pushtoi,
E duke marshuar plot lavdi, krejt armët ia dërrmoi,
Shembi kala, shembi e shkretoi mbarë qytete,
Kurorë të dyfishtë e trefishtë në krye vu mbi vete,
Frëngjit i theu e në dhé të vet u kthye krenar pa njohur tutë
Por Shën Gjergji, Shën Gjergji, e bëri dragoin qingj të urtë
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Shën Davidi, siç e dini, djathë të shkrirë e preshin do,
E Jasoni ish ai që bashkën e artë e solli, kërkuar ngado;
E Patriku – mirë e dini -, Shën Gjergjit i shërbeu,
E, para se t’ia vjedhë, plot shtatë mote kalin ia ruajti, ia ushqeu,
Për këtë vepër aq të ndyrë, skllav mbet, e skllav të tillë askund nuk has;
Por Shën Gjergji, Shën Gjergji Dragoin goditi, e vrau,
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Tamberlani, perandori, brenda në kafaz kurorëzuar,
Flamuj të përgjakur shpaloste qytete më qytet të rrënuar;
Skanderbegun e madh, Pasha Muhameti frikë e kish,
Eshtrat e tij fitimtare, hajmali u bënë si u varros në kishë;
Bejlerbegët e tij mbi krye mbanin brirët e dhisë, tek e quanin Gjergj Kastriot;
Po Shën Gjergji, Shën Gjergji Dragoin coptoi atë mot,
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Otamon Tartari nga racë e Persëve ish,
Mongoli i madh gjoksin gjithë hekur dhe gozhdë e kish;
I riu grek Bucefalin kalëronte gjithë krenari,
Por ata nëntë kreshnikët Shën Gjergji i shihte me qesëndi;
Gustav Adolfi, i Suedisë ishte mbret, luftëtar i rreptë, të tërë i theu,
Por Shën Gjergji, Shën Gjergji, bishtin plot helm Dragoit ia preu,
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Poldragon e Cadwallader, për gjakun anglez ishin krenarë,
Por edhe pse Xhon i Gandit armiqtë i tmerroi, veç Shën Gjergji triumfoi;
Agamemnoni, Klemedoni e Maqedoni bënë tërë ato kreshnikëri,
Por përmbi ta, veç kampioni ynë shkëlqeu në trimëri;
Kalorësit guximtarë të Maltës, në luftë me turqit, shpatat i vringëllinë,
Por Shën Gjergji, Shën Gjergji, me Dragoin u ndesh, aty në shesh;
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, përjetë mallkuar qoftë, siç e nisi.
Amazona Bidia, me bëmën e vet, Poetusin e mposhti, pa njohur tutë,
Me po aq egërsi sa një vandal, got, saraçin e çifut,
Të fuqishmit Holofernus, nderur në shtrat,
E urta Judit, kokën ia fluturoi me shpatë,
Trimi Qiklop me Jupterin u ndesh pa pyetur për rrufetë e tij,
Por Shën Gjergji, Shën Gjergji e vrau Dragoin, a s’është kjo një mrekulli?
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.
Që Mark Antoni u ndesh me mbretëreshë të Egjiptit, s’ka dyshim,
Sir Eglamori, ky kalorës kreshnik, s’kish njohur dështim;
Fuqi e Gorgonës kish marrë dhenë, e plakun Bevis kush nuk e kish frikë,
Mirmidonët e Prester Xhonët, përse vallë s’u njohën kalorës fisnikë?
Trimi Spinola qytetin Breda shtiu në dorë, Nassau, krahët ia mbuloi,
Po Shën Gjergji, Shën Gjergji Dragoin e dërrmoi,
Shën Gjergji qe për Anglinë, për Francën Shën Denisi,
Kush keq mendon, mallkuar përjetë qoftë, siç e nisi.