Anila Karapidou: Shqerkë e bindur

Zbërtheva një kopsë, zbërtheva dhe dy,

Dhe kokën të futa i trembur në gji.

Si zog i tulatur në mbrëmjen e ftohtë,

Mbi gjoksin tënd erdha të ndjeja pak ngrohtë.

Dhe ti qetë më prite si shqerkë e bindur.

Një fjalë s’belbëzove, ndjeva një të dridhur.

Buzët e ftohta mbi gjoksin e nxehtë,

U shkrin si dëbora kur tretet mbi shkëmb.

Flokët e gjata të verdha si ar.

Ngatërruar mes puthjesh puhizë e lastar.

E nxehta përshkonte lehtë nën lëkurë.

Dhe kopsat zbërtheheshin tre katër nën udhë.

Dhe unë i paudhi nën udhë vazhdova.

Me shqerkën e bindur sa shumë u gëzova.

Buza mu tha nga etja mu dogj.

E shpirti mu tret si prushi mu shkërmoq.