KËNGA E NJERIUT Në gurë durimi jam shkruar, në zemër të gurit përvijuar si lule, si zog, si gjethe shprese. Nga guri kam dalë, por jam shpirt përqafimi, Zotit i ngjaj, sepse ai kështu më deshi…   Unë vdes dhe ringjallem, si stinët, shembëlltyrë e Hyut, Grimcë që s’prishet, joshë që etja e vërvit. … Continue reading Cikël poetik nga Taip Sulko