Haris Vongli: Miliona hapa…

Miliona hapa,

sa pafund… Miliarda.

Të gjitha të huaja, të ftohta, të rënda,

të shkujdesura të tëra.

Të gjitha hapat vërdallë dhembin

Se s’janë hapat e tu

E mbi këmbë s’të shtrihem dot.

Dhe ti e di se zor të fle edhe sot.

Por do të strukem në shtratin e valixhes

E të bëjë një sy gjumë.