Yzedin Hima: Qytetërimi po bie në baltë tani, në shekullin XXI

Konflikti i armatosur në lindje të Ukrainës solli shfaqjen e një tendence të veçantë në poezinë bashkëkohore ukrainase: poezinë e luftës. Poezitë trajtojnë ngjarjet dhe përjetimet e luftës, duke reflektuar mbi temat e tjetërsimit, humbjes, shpërnguljes dhe paaftësisë; si dhe drejtësinë, heroizmin, guximin, qëndrueshmërinë, bujarinë dhe faljen. Në trajtimin e këtyre temave, poezitë ngrenë gjithashtu pyetje rreth artit, politikës, qytetarisë dhe përgjegjësisë morale. Të rinj e të vjetër, femra dhe meshkuj, të zymtë dhe ironikë, tragjikë dhe lozonjarë, të mbushur me tmerr të jashtëzakonshëm dhe kënaqësi të zakonshme njerëzore, zërat rikrijojnë tingujt njerëzorë të luftës në kompleksitetin e saj tragjik.

“Secili duhet të numërohet,

asnjë të mos harrohet”.

Serhiy Zhadan

Fragmente

***

Ukraina Lindore, fundi i mijëvjeçarit të dytë

Bota është e mbushur me muzikë dhe zjarr

Në errësirë ndihen peshqit fluturues dhe kafshët

***

Le të fillojmë duke pëshpëritur emrat

le të thurim së bashku fjalorin e vdekjes

duke qendruar për të folur për natën

Qëndroni dhe dëgjoni zërat

e barinjve në mjegull

Përshpirtje mbi çdo shpirt të humbur

Yakimchuk

Olya ishte shtatzënë

Serhiy ishte i dehur

Sonya ishte vetëm tre vjeçe

dhe ata vdiqën, gjithashtu

ndërsa njerëzit thanë

se kishin vdekur nga pleqëria

***

Ne duam të kthehemi në shtëpi,

ku morëm thinjat e para

ku qielli derdhet në dritare me rrezet blu

ku mbollëm një pemë dhe rritëm një djalë

ku ndërtuam një shtëpi që myket pa ne