Idetë e Milosheviçit janë ringjallur fort në Beograd

Thomas Brey, Deutsche Welle

Në shkurtin e 20 viteve më parë filloi procesi kundër Milosheviçit në Gjykatën Ndërkombëtare për ish-Jugosllavinë në Hagë. Presidenti serb, që gati ishte deklaruar një sundimtar i pakufizuar, akuzohej për krime lufte, gjenocid dhe krime kundër njerëzimit.

I akuzuari, politika e të cilit kontribuoi në luftërat që shpërbënë shtetin shumëkombësh, Jugosllavinë, nuk e pranoi legjitimitetin e gjykatës. Ajo ishte thjesht “ilegale”. Katër vite më vonë Milosheviçi ndërroi jetë nga infarkti në zemër para shqiptimit të dënimit.

Revolucion pa ndryshim

Me largimin e tij nga pushteti në vitin 2000 përmes të ashtuquajturit revolucioni i tetorit, Serbia filloi të ketë shpresë pas vitesh në autokraci dhe luftërave në Kroaci, Bosnje-Hercegovinë dhe Kosovë.

Kryeministri i parë i zgjedhur në mënyrë demokratike, Zoran Xhinxhiç, që kishte studiuar në Gjermani dhe ishte i lidhur me perëndimin, konsiderohej si garant për reformat dhe shfuqizimin e elitës së vjetër. Por programi i tij u ndërpre papritur; ai u vra nga krerët e policisë speciale paramilitariste të Milosheviçit, “Beretat e kuqe”.

Sot vrasësit e dënuar me 40 vite burg sërish zenë kryetitujt e mediave. Aktualisht ka një peticion që kërkon lirimin para kohe të të dënuarve.

Përpjekja për rehabilitimin e vrasësve të Xhinxhiçit i përshtatet peizazhit aktual politik.

Ideja e dikurshme e Milosheviçit, se të gjithë serbët duhet të jetojnë në një shtet të përbashkët, çoi para më shumë se dy dekadash në luftë e shkatërrim. Me luftëra të përgjakshme u përpoq të arrihej qëllimi për krijimin e “Serbisë së Madhe”. Nga viti i kaluar ky program nacionalist nën moton “Bota Serbe” është futur sërish në sallonët e politikës.

“Beogradi duhet të kujdeset për njerëzit e tij në vendet fqinje, me qëllim që ata të mos diskriminohen”, kjo është kredoja. Por ky është vetëm “justifikimi”, që Beogradi të përzihet sërish në Bosnje-Hercegovinë, Kosovë, Kroaci e Mal të Zi, kudo ku jetojnë pakica të mëdha serbe.

Të vjetrit e të rinjtë

Dhe është rrjedhojë logjike, që idetë e Milosheviit ringjallen sërish. Sepse krerë të politikës së vjetër japin sot prapë tonin, në krye është presidenti i gjithëfuqishëm, Aleksandar Vuçiç. Në kohët e Milosheviçit ai punonte për një program propagandistik të serbëve boshnjakë dhe nga viti 1998-2000 ishte ministër i Informacionit.

Emri i tij që atëherë është simbol i presioneve ndaj mediave të huaja e vendase. Sot po praktikohen sërish recetat e vjetra. Mediat janë në shërbim të Milosheviçit kur të dëshirojë ai.

Këtë e garantojnë gjelat e fryrë të mediave nga rrethi i pushtetmbajtësit, si Zeljko Mitrovic, i cili thotë se “Milosheviçi është hero. Televizioni i tij Pink, është si shtëpi për presidentin Vuçiç.

Ivica Daçiç, pasuesi i Milosheviçit në krye të Partisë Socialiste deri sot ka qenë ministër i Jashtëm, kryetar qeverie, sot kryetar i parlamentit.