Avdush Canaj: UNË PRAPË TË DUA

Edhe unë jam biri yt, Atdhe,

Edhe unë jam gjaku i zemrës tënde.

S’më ule në sofrën e madhe

Si bijtë e tjerë,

Më harrove!

Harrove se më ke pjesë të trupit tënd

U bëre vend

Çanaklëpirësve!

Më harrove mua, Atdhe,

Të voglin,

Sugarin,

Sypatremburin.

Të kujtohet,

Unë ta pata prerë litarin në fyt,

Litarin e gjarprit

Që të shtrëngonte,

Donte ta ndalte frymën

Si s’të kujtohet?!

Të tjerët ikën,

Ia mbathën si lepujt

Ata që sot janë bërë heronj

Rrahin gjoks,

I kanë fryrë xhepat,

Vrajnë e kthjellin!

Për ty fala këmbën,

Edhe krahun,

Ti të mos vritesh,

Atdheu im.

Dhe s’jam penduar,

Do t’i falja të gjitha për ty.

Unë prapë të dua,

S`kam Atdhe tjetër,

Të kam vetëm ty,

S’mund ta kthej shpinën.