NË PËRVJETORIN E VDEKJES SË A. Z. ÇAJUPIT

Si sot më 11 korrik 1930 poeti po nisej drejt përjetësisë…

Në kujtim të kësaj dite ju dedikoj këtë krijim të mrekullueshëm.

NYJA TRI…

nga Andon Zako – Çajupi

Tri kanë qenë Bukuritë

Frosina,Thalia, Agllai.

Tri janë dhe sot perënditë,

Fryma, i Biri dhe Babai.

Tri gjëra bukuri e thjeshtë

të zeza duhet t’i ketë:

Vetullat, Sytë edhe Leshtë,

që të na pëlqejë përjetë.

Tri gjëra të kuqe të jenë:

Faqet, Buzët dhe Gjua:

Këto rrëfejnë shëndenë

dhe bukurinë tek një grua.

Tri të tjera të bardha shumë:

Cipa, Thojtë, Dhëmb’ e dhëmballë,

që lënë trimat pa gjumë

edhe mëndjen e bëjnë dhallë.

Tri gjëra të trasha, të plota:

Llëra, Çapoku dhe Gjiri,

bëjnë që të mahnitet bota

dhe të lozë nga fiqiri.

Tri gjëra të gjata i dua:

Këto janë Qafa dhe Shtati

dhe Pleksidhatë gjer më thua,

mjer’ ajo grua që s’ i pati.

Tri gjëra të vogla kur janë:

Vërsa dhe Këmbët me Duar,

fat-miroshe gratë q’ i kanë

bukuri që s’ ka të çmuar.

Tri gjëra mbeten të tjera:

Gjoksi, Fytyra edhe Balli,

duhet që të jenë të gjëra

se për to më ka marrë malli.

Tri të ngushta të ketë femra:

Goja, Mesi dhe… ço të jetë

e Treta që m’ a do zemra,

s’ e them dot, gjejeni vetë!

Σαν σήμερα στις 11 Ιουλίου του 1930 ο ποιητής περνούσε στη αιωνιότητα… Στη μνήμη αυτής της ημέρας αφιερώνω αυτό το ωραίο δημιούργημα.

ΤΡΙΑ NA ‘XEI…

του Αντώνη Ζάκου – Τσιαγιούπι

Τρεις ομορφιές τις ‘μολογάνε,

Φροσύνη, Θάλεια κι Αγλαΐα.

Μα κι οι Θεοί ανά τρεις πάνε,

κι ειν’ η Τριάδα τους Αγία.

Κι η ταπεινή η ομορφιά,

τρία σημάδια να ‘χει μαύρα,

Μάτια και Φρύδια και Μαλλιά,

που ‘χουν τα καλή και την αύρα.

Να ‘χει και κόκκινα αλλά τρία,

Μάγουλα, Χείλια και τη Γλώσσα,

που μαρτυράνε την υγεία,

σε μια γυναίκα κι άλλα τόσα.

Λεύκα τα Νύχια και τα Δόντια,

λεύκη και την Επιδερμίδα,

που δίνουν χρόνια στα γερόντια,

στους νέους δύναμη κι ελπίδα.

Τρία σημεία ναν’ γεμάτα,

οι Γάμπες, οι Γλουτοί, τα Στήθια.

Για να μαραίνονται τα νιάτα,

και να τρελαίνονται στ’ αλήθεια.

Τρία που θέλω μακριά να ’ναι,

Λαιμός και η Κορμοστασία,

Πλεξίδες χάμω ν’ ακουμπάνε,

στο δρόμο σαν περνά η κυρία.

Τρία μικρούλια σαν θα τα ‘χει,

Πόδια και Χέρια κι Ηλικία,

μια τέτοια, φίλε μου, αν σου λάχει,

θα κολυμπάς στην ευτυχία.

Να ‘χει Χαμόγελο πλατύ,

πλατιά ζεστή Αγκάλη,

πρόσωπο π’ ακτινοβολεί,

πλατιά Καρδία, μεγάλη.

Τρία στενά ποιος δε γυρεύει,

Στόμα και Μέση… κι ένα Τις,

που η καρδία μου το λατρεύει,

δεν σας το λέω, βρείτε το εσείς!

Απόδοση στην ελληνική

Αχιλλέας Γκάρος

Ιωάννινα, Ιούλιος 2018