Oriana Fallaci: Një kushtim për nënën time

Nëna ishte ajo që më thoshte, shpesh duke qarë: “Mos u bëj si unë! Mos u bëj skllave e burrit dhe fëmijëve të tu. Studio, lëviz nëpër botë, mëso gjëra të reja”. Unë nuk doja të imitoja nënën time, doja sigurisht të bëhesha më e mirë se ajo.

Është një arritje e madhe që kohërat kanë ndryshuar dhe femrat mund të studiojnë, me po të njëjtat të drejta sikurse meshkujt. Ndoshta nuk mund të vlerësohet si një arritje e madhe, pasi çdo gjë që arrihet, me kohën fillon të konsiderohet e mirëqenë.

Por, mendoni pak se sa femra sot po drejtojnë pozicione të rëndësishme. Që nga vendi ynë, ku shumica e ministrive drejtohen nga ministre dhe më tej në botë, ku femrat kanë pasur po të njëjtat mundësi si meshkujt, për të drejtuar poste të rëndësishme (dhe u janë besuar këto poste, nga shumica).

Një femër vlen po aq sa një mashkull.

Sigurisht, nuk mund të ketë forcën fizike të njëjtë (natyra i ka ndarë disa gjëra), por pa dyshim, i ka aftësitë mendore dhe psikike për të udhëhequr vende dhe për të arritur suksese të mëdha.

Gjinia dhe pasuria tashmë, nuk janë më barriera drejt suksesit dhe kjo, sigurisht është tepër shpresëdhënëse. Në të ardhmen është e sigurt që do të kemi më tepër të rinj e të reja të afta, pavarësisht pasurisë së familjeve të tyre.”

*Fallaci – fjala e vitit 1977, kur diplomohet në Universitetin e Kolumbias, në Çikago.